Vandaag was een belangrijke dag. Sara's halfbroer Doerak zou gezellig langskomen. Niet zomaar, nee met een speciale reden. Doerak's personeel, Fred en Yvonne, krijgen namelijk een weekje vrij van Doerak. Nou, ja, dat wil zeggen, als ze iemand kunnen vinden die zeker zo goed is voor Doerak als zij. Dus u begrijpt dat Fred en Yvonne, die best even een weekje ertussen uit kunnen gebruiken, druk aan het zoeken zijn naar inval personeel. Vandaag kwamen zij bij ons langs, zodat Doerak eens kon uittesten of wij aan zijn eisen voldoen. Doerak kent ons natuurlijk al een klein beetje, van de gezellige wandelingen. Maar hij was nog nooit bij ons thuis geweest. Sara kent hij natuurlijk goed, dat is zijn half jaar jongere halfzusje. Luna kent hij ook nog van de wandelingen, want die is er dan meestal ook bij. Maar Chloë en Sam kent hij nog niet en onze Spaanse gast ook niet. Best spannend dus. Maar het ging eigenlijk gelijk al goed. Sara herkende hem direct en ook Luna was erg blij om hem weer te zien. Zelfs Sam was erg van hem gecharmeerd. Chloë vond hem ook wel aardig. Alleen Rubio vond het allemaal heel erg spannend. Tja, hij is net uit Spanje, net goed en wel zijn jetlag te boven, kennis gemaakt met de roedel in Silvolde en dan moet hij weer gastheer spelen voor zo'n joekel van wolfhond. Dus hij was een tikje afstandelijk. Maar zeker niet agressief, dus al met al, ging het dus gewoon top! Yvonne liep even door de hondenren en al de hondjes volgden haar trouw, het ijs was gebroken. Vooral Luna vond het helemaal leuk dat hij er was en hij vond Luna ook erg lief. Ze speelden heerlijk samen. Tja, natuurlijk wilde Sara ook wel spelen, maar die vond Fred en Yvonne nog een beetje te spannend, daar had ze al haar aandacht voor nodig. Zeker voor die rare Yvonne, die zo af en toe ineens van haar stoel opstond om gek te doen. Want als Yvonne een verhaal vertelt gaat dat gepaard met een complete toneelvoorstelling.... en ze vertelde een aantal verhalen.
Nadat Doerak lekker had gespeeld liep hij even naar binnen om daar de boel te inspecteren. Hij had al snel de waterbak gevonden. Toen ging hij even lekker onder de tuintafel liggen, Sam er stoer bij. Ja, mensen, wij zijn officieel goedgekeurd als inval personeel. Dus Fred en Yvonne krijgen hun verdiende week rust en wij krijgen een heerlijke knuffelreus te logeren over 2 weken. Iedereen blij....
 |
| Nee, Yvonne, je mag Sam echt niet meenemen..... |
 |
| Kijk vrouwtje, mijn grote broer is er, leuk hè..... |
 |
| Oh, Doerak, wat fijn dat je er bent.... |
