Wat een pech, deze week is mijn fijne Fiat Doblo ernstig ziek geworden. Hij staat bij de garage aan de overkant. De automonteur heeft mij verzekerd dat hij Fiatje weer helemaal kan opkalefateren, maar dat gaat wel een behoorlijke duit kosten en..... ook wat tijd. Maar wat nog het ergste was, wij hadden vandaag een afspraak om een keertje bij Marianne en Johan van kennel van de Zevenhuizerplas langs te gaan en we zouden de pups meenemen. Maar zonder mijn autootje werd dat wat lastig. Ik had wel een leenauto, maar daar konden niet echt hondjes in mee.... Dus Jan had geregeld dat we speciaal voor vandaag een busje mochten lenen. Nou ja.... busje... een Ford Transit XL.... Man daar kunnen wel 20 Saarloosjes in.... Maar we namen er maar twee mee, dus kennel van mijn Fiatje in de Ford en wij op weg. We hadden afgesproken in de Eendragtspolder waar we eerst even een flinke wandeling zouden maken, zodat de hondjes elkaar op neutraal terrein konden leren kennen. Eenmaal daar kwamen we ook Ineke en Robbert tegen met Thorgal en Aegir, wat een leuke verrassing was dat. Thorgal ging lekker zijn eigen gang en vond al die dames totaal niet interessant (he likes to play hard to get...) maar Aegir vond het wel leuk al die aandacht van die meisjes. Vooral met Daentje had hij veel plezier. Wyakin vond het allemaal wel wat spannend, zoveel grote honden. En normaal gesproken is mama Sara altijd van de partij, maar die was thuis gebleven. Het was wel goed voor de pups om even zonder de roedel weg te gaan, zo worden ze toch iets zelfstandiger.
En wat een hoeveelheid water is daar, dat hadden ze nog niet vaak meegemaakt. Er lag hier en daar nog een behoorlijk laagje ijs op het water. Wyakin probeerde nog of ze op het ijs kon lopen, maar dat vonden wij niet zo'n goed idee. Gelukkig luisterde ze goed en kwam ze er direct weer af (met grote dank aan hondenschool Hond en Zo)
Na de wandeling zijn we nog even met Johan en Marianne mee gegaan naar huis, waar we genoten van een lekkere kop kippensoep en heerlijke broodjes. Lica, Yara, Daen en Wya lagen binnen de kortste keren heerlijk te slapen. Voor we het wisten was het alweer tijd voor de terugreis. Op wat licht kwijlen na, is de reis eigenlijk perfect verlopen. De dames zijn al aardig over hun wagenziekte heen gegroeid. Eenmaal thuis, moesten de andere honden natuurlijk uitgebreid snuffelen om te onderzoeken waar de pupkes waren geweest maar ze waren vooral blij dat we weer thuis waren. Al met al een gezellige dag.
zaterdag 23 januari 2016
woensdag 13 januari 2016
Hieperdepiep...
Vandaag is het weer feest. Tja, met zeven honden is er regelmatig een verjaardagsfeestje. Vandaag is het de beurt aan Chase. Chase is nu bijna twee jaar bij ons en we genieten iedere dag van haar. Vorig jaar is ze fijn meegeweest naar de Ardennen voor een dogwalktrail vakantie, ze vond het super. Werken (spelen) vindt Chase geweldig! Ze heeft al heel wat kindjes geholpen en natuurlijk zijn we daar enorm trots op.
Vandaag had ze ook een afspraak bij de kapper, dat vindt ze superleuk, want dat is een oude bekende van haar! Ze werd dus helemaal gek toen we het terrein van Hond en Zo opreden en zelfs nog gekker toen ze Sandra zag. Samen met de teckels Sam en Moos, liet ik haar achter in de vakkundige handen van Sandra. Ze was duidelijk aan een was-en knipbeurtje toe, wat een haarbos zat er weer op zeg.
Vandaag had ze ook een afspraak bij de kapper, dat vindt ze superleuk, want dat is een oude bekende van haar! Ze werd dus helemaal gek toen we het terrein van Hond en Zo opreden en zelfs nog gekker toen ze Sandra zag. Samen met de teckels Sam en Moos, liet ik haar achter in de vakkundige handen van Sandra. Ze was duidelijk aan een was-en knipbeurtje toe, wat een haarbos zat er weer op zeg.
Sandra had er dan ook een flinke klus aan. Maar toen Chase klaar was, mocht ze even met haar oude vriendjes spelen, de hondjes van Sandra. Toen ik haar (en de jongens) ophaalde, was ze prachtig opgeknapt. Helemaal klaar voor haar eigen feestje.
Natuurlijk hoort daar weer een lekker hondentaartje bij, dat is hier traditie. En Chase heeft van de traditie genoten.
Mag ik al aanvallen? |
Smikkelen en smullen |
De mooie slinger ligt inmiddels op de grond, hahahaha |
dinsdag 5 januari 2016
Een nieuw begin
En dan, voor je het weet, is er weer een jaar voorbij. Een bewogen jaar, vol met nieuw leven. Zo was er de geboorte van Daenerys en haar zusje en broertje. Wij leefden natuurlijk enorm mee met Fred en Yvon, waar het nestje was geboren. Moeder Shiva en vader Doerak waren immers heel dierbaar voor ons. Vaste logeetjes en we kenden ze door en door. Veel op kraamvisite geweest en ja hoor, natuurlijk besloten dat wij ook een pupje uit deze combinatie wilde hebben. En niet lang daarna werd Sara zwanger. Wat een prachtige ervaring is dat. Ons eerste eigen nestje. Slechts twee pupjes, maar wat een genot. Hoewel het in eerste instantie niet de bedoeling was, hebben we toch het teefje uit het eigen nest gehouden. En ja, dan begint de drukte. Twee pups met een leeftijdsverschil van slechts 3 maanden. Waar waren we aan begonnen.... Met beide pups ben ik op cursus gegaan, niet omdat ik niet weet hoe ik mijn hondjes moet opvoeden maar omdat het altijd fijn is om even 1 op 1 aandacht te hebben voor de hondjes. Beide schatten zijn met vlag en wimpel geslaagd voor de puppy klas en ook de beginnersklas hebben ze beide goed afgerond. Nu in 2016 gaan we voor het echte werk. Ze vinden het heerlijk om naar de hondenschool te gaan. Spelen met hun vriendjes en lekker veel aandacht van mij, wat wil je nog meer. Jammer dat ze niet echt doorhebben dat wat ze daar leren ook daadwerkelijk in praktijk kan worden gebracht..... Maar tja, het blijven Saarloosjes natuurlijk.
We hebben dit jaar weer veel gewandeld, op de hei bij Velp, bij het Leesten en zelfs bij de Loonse en Drunense duinen. Heerlijke wandelingen, goed voor hond en mens. We genoten van het weerzien van pupje Django, die als een doldwaze pup op ons af kwam gerend als hij ons zag. Wat mooi dat ze de fokkers toch zo blijven herkennen. We zijn ontzettend dankbaar dat hij het zo goed heeft getroffen.
En dan staan we nu aan een nieuw begin. Wat zal dit jaar ons brengen? Als ik een ding heb geleerd van mijn honden, dan is het niet te ver vooruit te denken. Gewoon leven in het nu. Genieten van ieder moment. Wij wensen iedereen een geweldig, diervriendelijk, gezond en gelukkig 2016!
We hebben dit jaar weer veel gewandeld, op de hei bij Velp, bij het Leesten en zelfs bij de Loonse en Drunense duinen. Heerlijke wandelingen, goed voor hond en mens. We genoten van het weerzien van pupje Django, die als een doldwaze pup op ons af kwam gerend als hij ons zag. Wat mooi dat ze de fokkers toch zo blijven herkennen. We zijn ontzettend dankbaar dat hij het zo goed heeft getroffen.
En dan staan we nu aan een nieuw begin. Wat zal dit jaar ons brengen? Als ik een ding heb geleerd van mijn honden, dan is het niet te ver vooruit te denken. Gewoon leven in het nu. Genieten van ieder moment. Wij wensen iedereen een geweldig, diervriendelijk, gezond en gelukkig 2016!
Abonneren op:
Posts (Atom)