Yes, bloedspetters!

Gisteren zijn we weer even lekker naar de hei geweest. Het was prachtig weer en de hei ziet er echt schitterend uit op dit moment. Natuurlijk lopen we nog steeds geen grote ronde, want dat kan Kira nog niet aan. Nee, we lopen hooguit een half uurtje en dan nog tussendoor even rust.
Rubio vliegt af en toe laag over ons heen, hahahaha, wat een snelheid heeft die hond. Jagen probeert hij ook, op muisjes. Het is een koddig gezicht, hij springt met 4 poten in de lucht en duikt in het gras. Altijd mis, helaas voor hem, gelukkig voor de muisjes. Nee, dan is Sam een beter jager. Maar die mag natuurlijk niet los op de hei.

We kwamen ook weer allerlei andere honden tegen. Een soort van Laekense herder, hij was met een honden uitlaatservice. Maar erg luisteren naar zijn begeleider deed hij niet. Hij was veel te veel geïnteresseerd in Sara.

Mmmmm, dat hadden we al een tijdje niet gehad, dat Sara zo lekker ruikt. Ja, als ik er aan terugdenk, we hadden in november vorig jaar een wandeling met de bloghondjes en toen vond Thorgal haar erg interessant. En dan was er nog een keer een wandeling, volgens mij in januari. Toen gingen we met een groep Bastaja honden naar het Leesten. Sara was erg snibbig naar de andere honden, niets voor haar. Francis zei toen nog, misschien moet ze binnenkort loops worden, daar kunnen Saartjes soms behoorlijk chagrijnig van zijn. Maar helaas, al die tijd zagen we nergens een spatje bloed.
Maar goed, terug naar de wandeling van vandaag. Sara rook dus erg lekker en gelukkig kwamen we niet al te veel honden tegen.
We kwamen onderweg wel mooie putten en holen tegen, tja, die moet je als hond natuurlijk grondig inspecteren. Eenmaal weer bij de auto kregen de hondjes een bak water en we gingen weer op huis aan.

En toen....vroeg Jan of ik wist waar het bloed in mijn werkkamer vandaan kwam. Ik vroeg nog, "bloed?" "Ja, er ligt bloed op de grond." Ik kijken en...... jawel hoor, er lag een bloedspetter.
Onnozel als ik ben, wilde ik eerst de pootjes van de honden bekijken, dacht dat er één misschien in iets scherps had gestaan. Maar toen zag ik bij Sara op haar achterpoot ook een spat bloed en toen wist ik het ineens. Yes, eindelijk, Sara is loops. dat verklaarde natuurlijk ook de buitengewone interesse van de andere honden op de hei. Tja, en als ik dan terugdenk dan zou het in de periode van november '12 tot januari '13 wel eens zo kunnen zijn dat ze toen ergens een stille loopsheid heeft gehad. Gebeurt vaker zo'n eerste keer.
Hoe dan ook, ons meisje is nu dus echt loops. Ze is nog niet echt chagrijnig of zo, maar wel wat rustiger, heeft niet zo'n zin om met Rubio te spelen. Tja, en dat betekent natuurlijk dat we voorlopig niet meer naar de hei kunnen. Ach, daar komen we ook wel weer overheen. Dan maar gewoon lekker lange wandelingen aan de lijn hier in de buurt.

Grote beurt....

Vandaag zijn we met Moos en Kira nog weer even bij de dierenarts geweest. Even wegen, meten en helaas ook nog een prikje....
Moos moest zijn herhaling van de puppy enting en Kira hebben we toch maar Rabiës gegeven. Tja, we wonen nu eenmaal dicht bij Duitsland en dus willen we daar regelmatig wandelen en dan is het toch verplicht.....
Maar goed, alle gifstoffen zijn weer ingespoten dus nu zouden we toch een jaar of 3 vooruit moeten kunnen. 

 Moos was een klein beetje gegroeid. Van 4, 05 kilo (26 juli) naar de 4, 8. Maar nu mag hij eigenlijk niet zwaarder worden, dus we gaan een beetje oppassen met het eten. Tja, teckels hebben nu eenmaal aanleg om iets te dik te worden. Peter (is de dierenarts) keek zijn gebit nog even na, zag er mooi uit. Bijna alles is gewisseld, alleen de hoektanden nog. Bij Sam wilden de melk hoektandjes er niet uit en die moesten getrokken worden. Ook dat is iets waar teckels aanleg voor hebben, dus bij Moos houden we het maar even goed in de gaten. We willen geen dubbele hoektanden per slot van rekening. Thuis hebben we ook even de stokmaat gemeten. Op 3 juli was dat 19 cm en nu is het 23 cm. Ja, onze Moos is nu een grote kerel.

Kira was ook lekker gegroeid. Ze woog op 26 juli 11 kilo en nu 16, 3 kilo, da's toch netjes. En de stokmaat was op 3 juli nog 34 cm en nu al 47 cm. Ook zij is weer even helemaal nagekeken, pfffff, wat een aanstellertje, toen hij in de oortjes wilde kijken, schreeuwde ze moord en brand. Moos ging ervan blaffen tegen Peter. Grappig toch, dat hij haar dan toch wil beschermen. Maar goed, alles zag er netjes uit, dus nog even een prikje en toen waren we weer klaar.

Pret in de plas

Vandaag wilden we weer even naar het Iddinkbos, maar helaas......  Aan het eind van de vakantie hebben ze daar altijd een soort kinderdorp, met huttenbouw en dat soort onzin. Heel leuk voor de kindjes maar minder voor de honden. Hoewel, de viervoeters vinden het helemaal niet erg om "hun" bos te delen met die blagen, maar als we daar dan wandelen, lopen die blagen daar van alles te doen. hout zoeken voor het kampvuur, speurtocht, je kent het wel. Op zich niet erg, maar veel van die blagen zijn dan toch wat bang voor Sara en gaan rennen en gillen, tja, dan heb je de poppen aan het dansen natuurlijk. Dus wij kiezen dan maar eieren voor ons geld en gaan naar een bos 5 minuten verderop. Tja, of je nou 5 minuten of 10 minuten moet rijden met de auto, dat maakt dan ook niet uit. Dus wij naar Breedenbroek, daar is ook een leuk stukje bos. Maar omdat het vanmiddag had geregend was het wel wat modderig. Dolle pret natuurlijk, want in die plassen kan je lekker spetteren....

Blij op de hei

Vandaag zijn we weer heerlijk naar de hei geweest. Het was prachtig weer, niet te warm maar wel een lekker zonnetje. De hei begint zijn mooie paarse kleur al te krijgen. We kwamen nog veel leuke hondjes en aardige mensen tegen. De teckels waren vandaag in de meerderheid. Eerst kwamen we een leuke ruwhaar wildkleur tegen, hij leek wat alleen maar zocht later zijn vrouwtje op. Later kwamen we hem nog een keer tegenkwamen met zijn vrouwtje en een blonde ruwhaar en rode korthaar. Ook kwamen we een leuke langharige weimaraner tegen. Ik wist helemaal niet dat daar een langhaar versie van bestond... weer wat geleerd. Persoonlijk vind ik de langhaar versie leuker dan de kortharige. Nog even later kwamen we weer een aantal teckels tegen. Een blonde ruwhaar in een rolstoeltje en een schattig klein ruwhaartje dat een beetje verlegen achter het vrouwtje bleef staan, wildkleurtje en nog een blonde korthaar. Verder nog wat Spanjaarden van een andere stichting en een hondje uit India, tja ook daar zijn veel zwervers.
We hebben maar een klein rondje gedaan want Kira kan nog niet zo lang wandelen. Halverwege zijn we even gestopt om te borstelen en we hadden ook water bij ons voor de hondjes.
Eenmaal thuis waren ze natuurlijk best moe, vooral de pups. Maar toch moest Kira nog even afkoelen in haar badje voordat ze ging liggen slapen. Maar de plaatjes (en filmpje) zijn leuker dan de praatjes, dus .... hier de foto's.

Once upon a time ..... in Hengelo

Afgelopen dinsdag zijn we weer heerlijk een middag bij Sanne geweest. Wat woont ze daar toch prachtig in Hengelo. Jan en ik en natuurlijk vooral de hondjes hebben weer genoten! Heerlijk rennen op het grote veld en spelen met Katie en Oak. Ook de pups hadden het reuze naar hun zin. Maar die kleine Houdini moesten we natuurlijk goed in de gaten houden, die kan door alle gaten in het hekwerk, hahahaa. Dus maar aan een lange sleeplijn, zodat we er snel op kunnen gaan staan voordat hij buiten ons bereik is. Het was een beetje raar weer, niet zo gek veel zon maar toch erg benauwd, alsof er onweer in de lucht hing. Gelukkig hebben we het wel droog gehouden. Maar de honden waren ook niet zo erg aan het rennen als anders, er werd meer gebanjerd. En Sanne had natuurlijk een badje staan dus Kira had het helemaal naar haar zin, als ze maar natte voeten kan halen, dan is het goed.
Ik was van plan geweest om wat potjes jam voor Sanne mee te nemen, maar helaas, vergeten. Tja, wat vervelend, moet ik toch weer een keer terug om ze te gaan brengen.....

Aan het eind van de middag waren alle honden versleten. Moos was nog wat met een lege fles aan het spelen, maar Kira lag doodmoe op de grond.

En vooruit, nog een filmpje.....