Wat een geweldig weekend was dit! Gisteren hebben we de verjaardag van Kevin en Luna gevierd. Luna is nu officieel 1 jaar oud. We hadden een lekker Cesar taartje voor haar, dat was smullen.
Vandaag zijn we naar de Loonse en Drunense duinen geweest. We hadden afgesproken met de hondjes van de andere blogs. Helaas kon Thorgal er niet bij zijn, hij zit nog met zijn mond vol wratjes, vervelend voor hem. Ook Okami was er niet en dus Yuna ook niet, ook dat was jammer. Maar Sara en Luna hebben wel kennis kunnen maken met Odin en Shadow en Zoran en natuurlijk Sara's halfbroer Doerak. Het was een waar hondenfeestje! De plek was betoverend mooi en het weer liet zich ook van zijn beste kant zien. Onderweg ernaartoe was het nog volop regen maar eenmaal in Udenhout kwam voorzichtig het zonnetje door. Het was een drukte van belang in de duinen. Veel mensen met honden en ook een groep ruiters.
Sara had het direct al enorm naar haar zin, je kunt zien dat ze dan toch de saarloosjes herkent ook al heeft ze de jongens nog nooit ontmoet. Maar ook op herders is ze gek, dus Shadow vond ze ook geweldig (en hij zag haar ook wel zitten, hahaha, liefde op het eerste gezicht....)
Luna is normaal gesproken altijd enorm op Sara gericht en speelt zelden met andere honden. Dat merkte ik vooral tijdens de Topdog wandelingen op de hei. Maar vandaag was het toch andere koek. Zoran en Doerak vonden haar geweldig en hoewel ze het af en toe wel wat spannend vond, kreeg ze toch ook de smaak te pakken. Af en toe ging het haar iets te hard, dan hoorde je een enorme piep (ach, het is ook wel een beetje een pieperd, daar staan witte herders ook om bekend), maar ze ging toch zelf ook achter de jongens aan.
Sproetje was er niet bij, ach begrijpelijk, ik had Sam en Chloe ook niet meegenomen. Maar tijdens de wandeling kwamen we nog voldoende kleine hondjes tegen die ook gewoon tussen onze wolfjes door liepen en speelden dat het een lieve lust was. Luna had een "stalker", een zwarte teckel basset mix. Hij was met zijn bazinnetje en Jan van Summeren aan de wandel. Grappig dat ik dus Jan van Summeren nog even sprak (hij is oprichter van stichting Zorgdier). In eerste instantie herkende hij me niet, maar toen ik mijn naam zei, ging er bij hem weer een lampje branden. Ik probeer mijn werkgever zo ver te krijgen dat ze met Jan in zee gaan en een aantal van onze scholen aan stichting Zorgdier te koppelen. Animal assisted education. Dus dier in de klas, ter bevordering van de leerprestaties. We hebben even staan praten, maar als snel liep onze roedel verder, dus wij weer mee natuurlijk. De teckel basset mix bleef echter dicht bij Luna en moest even worden aangelijnd, want anders hadden we er weer een hondje bij gehad. Hahaha, dat zou Sam niet accepteren denk ik.
Ook kwamen we een schattig klein border collie pupje tegen. Vertederend om te zien hoe al die grote honden even voorzichtig bij deze kleine baby wilden kijken!
Een stukje verder kwamen we bij een grote plas water, de honden konden even wat drinken en dollen met de andere honden die daar aan het spelen waren. Daar waren ook een koppel Sint Bernards en Leonbergers. Ach, dan zijn onze hondjes ineens helemaal niet meer zo groot!
We naderden de parkeerplaats en het laatste stukje moesten de hondjes aangelijnd worden. Voor Sara was dat even stress. Er waren heel veel mensen op het weggetje van en naar de duinen en die drukte vindt ze niet zo fijn. Aangelijnd voelt ze zich dan wat onveilig, ze kan niet weg als ze dan wil. Maar het ging toch redelijk.
Ik vond het zo af en toe best lastig om Zoran en Doerak uit elkaar te houden. Kijk Odin heeft duidelijk meer wildkleur, dus dat was niet zo moeilijk, maar die andere twee lijken toch echt wel een beetje op elkaar! Of niet dan??
Eenmaal bij de parkeerplaats besloten we nog even iets gaan drinken bij restaurant Bos en Duin. Heerlijk op het terras in het zonnetje, wat een genot. De Saarloos mannen zijn dan toch wat rustiger dan Sara, maar toen we eenmaal zaten werd ze ook rustig. In de auto op de terugweg heb ik ze niet meer gezien. Normaal zit ze meestal lekker naar buiten te kijken terwijl Luna ligt te slapen in de auto, maar nu lagen ze beiden voor pampes. Thuis hoorde ik dat Sam en Chloe het toch niet zo hadden kunnen waarderen dat ik met de twee meiden weg was geweest. Sam had echt heel zielig zitten janken en Chloe had af en toe voor het raam staan piepen.... Tja, morgen mogen zij ook weer mee. Het was een geweldige wandeling en zeker voor herhaling vatbaar. En dat gaan we natuurlijk ook organiseren want Thorgal en Okami moeten dit ook een keer meemaken!! Dus er komt zeker nog een keer een blogwandeling!!