...........wolvenstreken: Er kan nog meer bij

Gisterenavond zijn Fred en Yvonne geweest om Doerak te brengen. Want, Doerak is duidelijk aan vakantie toe, na al die toestanden in zijn huis. Lekkage, verbouwing, pffff, da's toch niet normaal man, dat is helemaal niks voor een Saarloos, al die rommel. Tja, en Fred en Yvonne konden dus ook wel even een break gebruiken. Dus mocht Doerak een weekje bij ons logeren. Per mail kreeg ik al een compleet handboek "How to handle Doerak" toegestuurd en toen ze de schavuit gisteren kwamen brengen hadden ze bijna een aanhanger nodig voor alle spullen die meekwamen. Past dat allemaal in ons kleine huisje? Welja, een beetje passen en meten. Dus de grote bench staat hier gewoon in de huiskamer en de 365 soorten riemen (voor iedere dag 1 ) liggen in de kast. Sara is helemaal door het dolle. Sam vindt zo'n "big bad wolf" als nieuwe mattie in 1 woord top (wie maakt mij nu nog wat als we gaan wandelen...) Rubio is blij met zijn nieuwe speelmaatje en Luna weet nog niet zo goed wat ze ervan moet vinden. Chloë blijft zoals altijd overal rustig onder, maar als meneer te dicht in haar buurt komt, tja, dan volgt er een gevaarlijke grom en snauw. Maar ach, zij mag dat....
Toen Fred en Yvonne weer vertrokken, vond Doerak dat toch wel een beetje gek. "We gaan even een boodschapje doen, Doerak, we komen zo weer...." werd er als afscheid gezegd. Maar ik zag Doerak denken "Ja, ja, volgens mij zijn de winkels allang dicht, mij hou je niet voor de gek."
De geluiden en luchtjes van ons huis zijn voor deze grote knuffelwolf natuurlijk allemaal nieuw, dus het hele huis werd geïnspecteerd.
Na een uurtje ging hij eens voor het raam staan en keek van het raam naar mij met zo'n blik van, "Wanneer komen ze weer terug?" Tja, dan breekt je hart wel even hoor. Maar hij herstelde gelukkig snel weer. Onze eigen kleine doerak Sam had inmiddels bedacht dat zo'n wezenloos grote bench wel wat voor hem was en ging er natuurlijk pontificaal midden in liggen. Kleine hond met enorm ego, dat ego paste nog maar net in de bench zullen we maar zeggen. Toen in later nog even met het hele spul naar buiten ging werd er vrolijk op los gespeeld, gelukkig maar, zoveel andere hondjes leidt Doerak in ieder geval af. Hij krijgt gewoon de tijd niet om Fred en Yvonne te missen.
De nacht heeft hij ook prima doorgebracht, hij kwam een paar keer naar de slaapkamer gewandeld om te zien of wij daar nog lagen, maar verder heeft hij zelf gewoon in de woonkamer geslapen. Hij ligt het liefst onder de tafel, voelt lekker veilig.
Vanmorgen hoorde ik hem alweer vroeg met Sara spelen, en toen ben ik maar even met ze naar buiten gegaan. Beter daar even lekker uitrazen dan de woonkamer ...... Dus daar zat ik om half 6 in mijn pyjama in de tuin... lekker hoor. Ach je moet er wat voor over hebben, hè. na een half uurtje hield ik het voor gezien, we gingen naar binnen en ik dook nog even lekker terug mijn bedje in. Vandaag zijn we heerlijk naar de hei gegaan. Chloë kan niet meer mee, die wandeling is echt te ver voor haar. Sam hebben we vandaag ook maar niet meegenomen. Die moet namelijk aan de lijn, en we wilden Doerak ook nog niet los doen zo'n eerste wandeling, dus om meer aandacht voor Doerak te kunnen hebben, lieten we Sam bij Chloë. Is trouwens voor Chloë ook wel fijn, anders blijft ze zo alleen achter.
Het was nog een aardige klus om Doerak in de auto te krijgen, dat vond hij toch maar niks hoor, zo'n vreemde auto. Maar eenmaal binnen, was hij oh zo lief. Bij de hei aangekomen besloten we om Doerak eerst aan zijn gewone lijn te laten en later aan de flexriem. Dat ging allemaal helemaal goed. Maar het is wel een sterke kerel hoor. Gelukkig is Jan ook een sterke kerel, maar ik zie mezelf dat nog niet doen. We begonnen de wandeling met een regenbuitje, maar na een poosje werd het droog. Ik heb Doerak ook nog even lekker geborsteld, vond hij ook allemaal prima. Toen we weer bij de auto kwamen ging het inladen al een stukje makkelijker. Al met al een heerlijke wandeling. eenmaal thuis was het lekker eten, Doerak heeft gelukkig ook gewoon goed gegeten. Dat zegt toch wel wat over hoe hij zich voelt. Als hij zich ongemakkelijk zou voelen, zou hij zomaar zijn eten kunnen laten staan, maar nee, het ging met smaak naar binnen. Nu ligt alles heerlijk in rust her en der verspreid in onze huiskamer. Je merkt niet eens dat ze er zijn.