Pffff, wat een drukte zeg. Gekkenhuis hier. Gisteren had ik eerst een examen, maar toen ik daar kwam, bleek dat door systeemproblemen ik mijn examen niet kon maken. Lekker dan, moet ik weer opnieuw gaan leren.....
Daarna door naar Oud-Beijerland om Kira op te halen, verder naar mijn pa, waar Freek was met de opvangteckel Takkie (wij noemen hem Moos, dan hebben we een Sam en Moos, nee dat is geen mopje, dat is echt zo....).
Met pa, Freek en Sanne even een hapje gegeten en toen weer naar de Achterhoek, met die twee puppen in de bench op de stoel naast mij. Doerak had me echt gemist en was blij dat ik weer thuis was. Natuurlijk vindt hij Jan ook lief, maar hij was nu gewend dat ik er steeds was natuurlijk.
Eenmaal thuis moesten alle hondjes natuurlijk aan elkaar wennen, dus voordat we op bed lagen, waren we zo weer een paar uur verder. Tja, en met twee puppen, krijg je niet echt zoveel slaap. Maakt niet uit, je hoort mij niet klagen, het zijn echt heerlijke hondjes.
Vandaag was het gelukkig mooi weer, dus we konden veel met het hondenspul naar buiten. Eerst moesten we een puppyren maken natuurlijk, want de twee kleintjes kunnen niet steeds bij die grote in de ren. maar die kleine ondeugende teckel is een echte Houdinie, hij klimt en klautert overal uit. Wat een boef. Een echte teckel hoor, klein van stuk maar een ego, pfffff hij denkt echt dat hij heel wat is. Grote mond, die kleine rat, niet te geloven. Nergens bang voor, loopt zo op de grote honden af. maar ach, dat vinden we nou juist zo leuk van hem!
Kira was vandaag wel wat moe, ze is ook nog zo jong. En dan ineens bij mama weg en bij allemaal vreemde grote honden. Pffff, vermoeiend hoor. Ze kan heerlijk met Moosje spelen, ze zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd. Maar ook met de grote honden (inclusief Sam, want dat is ineens ook een hele grote hond) kunnen ze spelen, want die zijn heel lief voor de baby's hoor. Het is prachtig om te zien. Vooral de grote vriendelijke reus is zo ontzettend zacht en lief voor die kleintjes, schitterend.
Tja, die lieve Doerak, morgen gaat hij ons verlaten..... Blij voor hem, dat hij Fred en Yvonne weer zal zien. Maar ook een beetje gemengde gevoelens natuurlijk. Wat een ongelooflijk lieve hond is dat. Ik had er altijd al een zwak voor, maar nu hij de hele week bij ons is geweest, echt zoooooooo lief, heb ik ze nog zelden meegemaakt.