...........wolvenstreken: juni 2013

zondag 30 juni 2013

En toen was het weer stil...

Nou ja, stil..... we hebben zelf natuurlijk nog een paar hondjes lopen, maar Doerak is opgehaald. Hij was natuurlijk helemaal door het dolle heen toen hij Fred en Yvonne zag. Ja, wie gaat er dan ook zo lang boodschappen doen.... pfffff.
We zullen hem zeker missen hoor, die lieve grote goedzak! Dus Doerak, bij deze, stuur Fred en Yvonne volgend jaar maar een paar weken naar Indonesië, dan kom jij lekker hierheen!!!!!!!!!
Vanmorgen, voordat Doerak zijn baasjes er waren, had hij nog even gespeeld met Moos. Tja, en die foto's willen we jullie niet onthouden. Niet schrikken, het ziet er gevaarlijker uit dan dat het is. Ja, Doerak heeft zijn grote bek over het kleine hondje heen, maar wees gerust, hij doet het allemaal heeeeel zachtjes hoor, niks aan de hand.

Toen Fred en Yvonne kwamen , zeiden we: "Doerak heeft een nieuw speeltje, beweegt, gromt, piept, en in plaats van duracel batterijen loopt ie op brokjes....". Nou Fred wilde het nieuwe speeltje voor Doerak best mee naar huis nemen hoor. Hahahaha, maar dat deden we maar niet. Maar we gaan snel eens in Ermelo op visite en dan nemen we Doerak zijn beste nieuwe maatje, Moosje natuurlijk mee!

Hij is zo ontzettend voorzichtig met die kleine pupjes. Heel anders dan zusje Sara hoor. Die vindt ze ook erg lief, maar is daar nog wat onhandig in. Grote poot op klein hondje, tja dat kan natuurlijk niet. Dus we letten goed op dat alles goed gaat. Ja mensen, ogen van voren, opzij en van achteren. Maar ach, dat heb ik wel geleerd voor de klas. Maar Doerak niet hoor, niks geen grote poot op het hondje. Nee bij Doerak gaat het meer van.... "Hé, waar is die kleine nou gebleven.... oh, hij loopt tussen mijn poten, nou dan til ik mijn poot maar even voor hem op....."

Ja, Doerak mag van ons zo vaak komen logeren als hij wil hoor! We missen die grote knuffelwolf nu al! Dus nog even om het af te leren, een paar mooie foto's van ons vakantie kind.

Dag lieve Doerak, tot de volgende keer........

zaterdag 29 juni 2013

Wat een drukke dagen....

Pffff, wat een drukte zeg. Gekkenhuis hier. Gisteren had ik eerst een examen, maar toen ik daar kwam, bleek dat door systeemproblemen ik mijn examen niet kon maken. Lekker dan, moet ik weer opnieuw gaan leren.....
Daarna door naar Oud-Beijerland om Kira op te halen, verder naar mijn pa, waar Freek was met de opvangteckel Takkie (wij noemen hem Moos, dan hebben we een Sam en Moos, nee dat is geen mopje, dat is echt zo....).
Met pa, Freek en Sanne even een hapje gegeten en toen weer naar de Achterhoek, met die twee puppen in de bench op de stoel naast mij. Doerak had me echt gemist en was blij dat ik weer thuis was. Natuurlijk vindt hij Jan ook lief, maar hij was nu gewend dat ik er steeds was natuurlijk.
Eenmaal thuis moesten alle hondjes natuurlijk aan elkaar wennen, dus voordat we op bed lagen, waren we zo weer een paar uur verder. Tja, en met twee puppen, krijg je niet echt zoveel slaap. Maakt niet uit, je hoort mij niet klagen, het zijn echt heerlijke hondjes.
Vandaag was het gelukkig mooi weer, dus we konden veel met het hondenspul naar buiten. Eerst moesten we een puppyren maken natuurlijk, want de twee kleintjes kunnen niet steeds bij die grote in de ren. maar die kleine ondeugende teckel is een echte Houdinie, hij klimt en klautert overal uit. Wat een boef. Een echte teckel hoor, klein van stuk maar een ego, pfffff hij denkt echt dat hij heel wat is. Grote mond, die kleine rat, niet te geloven. Nergens bang voor, loopt zo op de grote honden af. maar ach, dat vinden we nou juist zo leuk van hem!
Kira was vandaag wel wat moe, ze is ook nog zo jong. En dan ineens bij mama weg en bij allemaal vreemde grote honden. Pffff, vermoeiend hoor. Ze kan heerlijk met Moosje spelen, ze zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd. Maar ook met de grote honden (inclusief Sam, want dat is ineens ook een hele grote hond) kunnen ze spelen, want die zijn heel lief voor de baby's hoor. Het is prachtig om te zien. Vooral de grote vriendelijke reus is zo ontzettend zacht en lief voor die kleintjes, schitterend.
Tja, die lieve Doerak, morgen gaat hij ons verlaten..... Blij voor hem, dat hij Fred en Yvonne weer zal zien. Maar ook een beetje gemengde gevoelens natuurlijk. Wat een ongelooflijk lieve hond is dat. Ik had er altijd al een zwak voor, maar nu hij de hele week bij ons is geweest, echt zoooooooo lief, heb ik ze nog zelden meegemaakt.

Een vakantiegroet van Doerak

Nou, ik laat de beelden maar voor zich spreken......

donderdag 27 juni 2013

Wolven in het bos

Gisteren vonden de hondjes het maar saai hoor. Ik moest de hele dag studeren. We gingen niet naar Sanne, niet naar de hei, niet naar het bos.... Nee, ze konden alleen de hele dag in de tuin spelen, en binnen de boel op zijn kop zetten natuurlijk.

Saai. Zo saai, dat Doerak af en toe maar eens voor het raam ging staan kijken of Fred en Yvonne nou eindelijk eens klaar waren met boodschappen doen. Mmmm, die waren nog niet in zicht. Jammer hoor. Dan maar weer saai in de tuin spelen.

Maar ja, het kan niet iedere dag feest zijn. Vandaag kwam Jan weer thuis. Eerst moest Doerak even goed kijken wie of dat Jan ook alweer was. Maar toen hij het doorhad, was hij blij dat hij hem weer zag. En, wat nog veel leuker was, we gingen gezellig met alle hondjes naar het bos. Ja, dat moest dus wel met 2 auto's. Jan nam Chloë en Sam in de auto en ik Sara, Luna, Rubi en Doerak.
Jan had Doerak op de flexriem. Toen hij de auto uitkwam was hij even door het dolle, maar gelukkig is Jan heel sterk. Maar toen we eenmaal aan het wandelen waren gedroeg hij zich prima!
Af en toe kwam Rubi hem even pesten en rende in volle vaart vlak langs hem, ja dan had hij even de neiging erachter aan te rennen. Maar eigenlijk ging het heel goed. Hij liep heerlijk mee, lekker overal snuffelen. Maar toen de auto weer in zich kwam ging hij in de HO houding... hahahaa. Tja, toen moest Jan hem bijna meeslepen. Maar ja, als je zo lekker in het bos ben, dan wil je gewoon nog niet naar huis......Ach, toch ging hij er redelijk snel weer in hoor.

woensdag 26 juni 2013

Ode aan een prachtige prinses

Vandaag een triest verhaal. Niet over één van onze eigen honden. Nee vandaag staat het blog in het teken van een hele bijzondere lieve Saarloos. Haar naam: Xanne
Xanne heeft vandaag haar laatste reis gemaakt. Ze is nu bij al die lieve honden die haar voor zijn gegaan. Ik heb Xanne leren kennen toen ik in België bij Annelies een workshop heb gevolgd. Wat een bijzondere lieve hond. Hoewel ze niet zo groot was, en door haar ouderdom niet meer zo soepel, straalde ze een geweldige kracht en liefde uit. Ze was ongelooflijk zorgzaam, naar de ander honden toe, maar ook naar Annelies en Johan toe. Zij heeft hen het mooiste geschenk gegeven dat iemand zich kan wensen. Liefde, niet alleen liefde van Xanne voor hen, maar ze heeft hen ook de liefde voor elkaar gegeven. Zij was hun steun en toeverlaat in moeilijke tijden.
Maar het was tweerichting verkeer, het mag gezegd worden dat Annelies en Johan ook geweldige verzorgers zijn geweest voor haar, Xanne had het niet beter kunnen treffen!
Lieve Xanne, wat ben ik blij dat ik jou heb leren kennen, mooi prinsesje, ik hoop dat je gelukkig zult zijn bij Aruph en je andere vriendjes. En ik weet dat je bij Annelies en Johan zult zijn, als zij jou nog nodig hebben, ook al kunnen ze je niet meer zien of aanraken....
Xanne velen zullen jou missen!

Xanne heeft de mooie leeftijd van vijftien jaar mogen bereiken.

dinsdag 25 juni 2013

Nog een dagje Sanne

Tja, aangezien het gisteren regende hebben Sanne en ik besloten dat we het vandaag toch echt even over moesten doen. Dus ik weer mijn wagen volgeladen en richting Hengelo gereden.
Nou, toen we het pad van Sanne opreden, kwamen de hondjes al in actie hoor. Sam begon te piepen, Rubio zat met gespitste oren en ook Doerak herkende het al. Hij wilde vast door het gat klimmen, maar dat mocht deze keer niet. Er was natuurlijk geen houden aan, dus toen ik geparkeerd stond hebben we direct het hele spul uitgeladen. Oak en Katie waren ook door het dolle, dat de vriendjes er weer waren. Sanne heeft een paar prachtige foto's gemaakt, en ach, mijn camera heeft ook nog wat plaatjes opgeleverd.