Wat een heerlijke zondag, het zonnetje scheen zelfs. Natuurlijk gaan wij dan naar de hei met de hondjes. Vandaag mocht Moos een keertje los. We vonden het wel een beetje eng, want hij is natuurlijk zo klein, dat je hem al snel kwijt bent. Maar om het hem goed te leren, moet je toch een keer gaan vertrouwen..... Dus vandaag gingen wij hem vertrouwen. Het mooie van de hei, is dat het een grote open vlakte is, dus we kunnen alles toch nog redelijk goed in de gaten houden. En we hebben natuurlijk de andere honden, die hem wel bij de roedel houden. Dus, eerst een poosje aangelijnd, tot hij wat moe was, en toen mocht hij dus even los. Nou, meneer vond het prachtig natuurlijk. Maar hij kwam keurig aangerend als ik hem riep. Tja, voor een snoepje komen ze natuurlijk allemaal. Alleen toen we een andere roedel honden tegenkwamen moest ik hem even gaan halen. Hij was een beetje verdwaald tussen al die honden, dus was hij de eigen roedel kwijt..... Ik ging er maar even naartoe en toen hij mij weer in zicht kreeg, kwam hij toch weer vrolijk aangehuppeld. Hij ontdekte de mooie konijnenholen natuurlijk, gelukkig ging hij er niet helemaal in. En, hij kan tegenwoordig af en toe zijn pootje optillen als hij moet plassen, jaja, het wordt een echte vent.
Ook de andere hondjes hadden het natuurlijk enorm naar hun zin. Tussendoor weer even gestopt voor een borstelbeurt. Vooral Sara en Chloë zijn enorm in de rui. Tjonge wat verharen die..... mijn arme stofzuiger draait overuren. Kira valt wel mee met verharen. Ze groeit wel enorm, mensen geloven mij bijna niet als ik zeg dat ze nog maar 7 maanden is. Vandaag had ze de grootste lol met Chloë plagen en met Bas spelen.
Toen we thuiskwamen lag alles alweer snel rustig te maffen of op een botje te knagen. Het zonnetje verdween en we waren blij dat we net op tijd waren geweest om er nog zo van te genieten.
