Beetje ondeugend.

Jawel, het is weer maandag. Dat betekent lekker trainen met Kira. Vandaag had ik zowaar mijn fotocamera meegenomen. Maar wat we al dachten, het is bijna niet te doen om foto's te maken in het donker. Helaas. Maar een paar kiekjes en een filmpje zet ik hier toch maar op het blog.
Vandaag gingen we de oefeningen die we de afgelopen keren hadden geleerd nog eens doen met wat meer prikkels. Dus de andere hondjes zitten wat dichterbij en soms moesten we hen zelfs passeren. Het was lekker fris daar buiten op het veld! Brrrrrrr, maar ach dat mag de pret niet drukken. Het zorgde er wel voor dat de kleine Jack Russel, Joep eigenlijk liever niet van zijn "warme" kleedje af wilde. Ja, die kleine slimmerd! Kira was ook lekker ondeugend vandaag. Ik zat zelf niet zo goed in mijn vel, voelde mij niet topfit en op de een of andere manier hebben die viervoeters dat dan gelijk door. (Het zijn net kinderen) Dus bij de oefening, zit en blijf, stond ze al op voordat ik een stap was weggelopen. Tja, en dan dus rustig blijven.... na 1 keer ok, na 2 keer ok, maar na 3 keer werd ik toch wat ongeduldig. Gelukkig was daar Sandra, die mij er toch even op wees, dat kalm blijven de enige optie is. En natuurlijk weet ik dat wel, maar het ook daadwerkelijk doen..........
Maar goed, uiteindelijk lukte het toch aardig.
Beans was vanavond zo'n toppertje! Je ziet hem iedere week enorm vooruit gaan. Het is een heel leergierig hondje en ook een enorme grapjas. Fozzy had er vandaag ook wat moeite mee. Thuis kan hij perfect zit en blijf, maar hier op het trainingsveld, zijn veel te veel afleidingen. Maar het is zo'n heerlijke teckel, dat hoort toch een beetje bij dat ras, dat ondeugende eigen willetje. En dan Rikki, ik blijf erbij dat er border collie bloed doorheen zit. Hij wil zoooo graag, maar moet nog even de rust krijgen. Hij kan wel heel goed, zit en blijf, maar netjes naast lopen vindt hij nog erg moeilijk. Ach, met wat oefenen gaat dat ook helemaal goed komen. Na de les, mochten we nog even door de tunnel. Ik had er speciaal om gevraagd. Vooral omdat Kira vorige week toch eigenlijk niet uit zichzelf wilde. Maar die angst was ze vergeten en ze ging nu helemaal zelfstandig (nou ja, natuurlijk wel met het commando: door) door het tunneltje. Nee, het was geen toeval, want ze deed het ook een tweede keer.
Zo, en nu duiken we onder de wol. Morgen is er weer een dag.

 

 

van links naar rechts: Sandra, Rikki en baasje, Beans en baasje, Fozzy en baasje en Kira en ik