De hei vond Django natuurlijk geweldig. Wat is daar veel te ruiken en te zien. We kwamen ook veel andere hondjes tegen en Django vindt het allemaal goed. Zolang ze maar niet al te wild op hem af komen, en hij de kans krijgt om even rustig aan de ander te ruiken gaat het prima. Sara vond het ook weer heerlijk, ze speelde heerlijk met een mooie Berner Sennen hond. Halverwege hebben we de roedel weer even een grote borstelbeurt gegeven. Jan nam Sam en Django voor zijn rekening en ik de meiden. We lieten een wit tapijt achter, geen sneeuw, maar vacht.
Op een gegeven moment waren we hem "kwijt", hij was in een hol gedoken. Gelukkig zat hij aan de riem, want het hol was zo diep dat we hem al bijna niet meer zagen. Hahaha, gekke zwarte Spaanse vriend. Tegen het eind van de wandeling ging het toch nog sneeuwen. Django veranderde in een omgedraaide Dalmatiër. Niet wit met zwarte stippen, maar zwart met witte stippen. Django het ga je goed! Wij zullen je zeker missen!!!!!
