...........wolvenstreken: Bokkepootje bij de koffie....

Vandaag zijn we dus aan de slag gegaan in de tuin. De druiven zijn eruit, de palen voor het hek staan en het kruidenrekje is verplaatst. De hondjes vonden het heerlijk, want ook zij waren de hele dag buiten. Ik vond het vandaag wel een goed moment om hen te verassen met een lekkertje. Toen ik bij Jos in de wolvenopvang was geweest, hadden Wilma en ik alle twee, twee iglo bokjes meegenomen. Dat wil zeggen, Jos heeft voor zijn wolven bokjes van de geitenboer. De geitenboer heeft namelijk alleen iets aan geitjes vanwege de melk. Maar soms krijgt zo'n zwangere geit dus ook een bokje. Aangezien er in het westen bijna geen geitenvlees wordt gegeten kan die boer dus eigenlijk niets met zo'n bokje. Jos koopt ze dan ook voor slechts 1 euro. Ze gaan de vriezer in en de wolven hebben er een lekker maaltje van. Wilma en ik hadden dus ook van die Iglo bokjes meegenomen. Jaaaaa, zielig gezicht, ik geef het toe, maar ach, wij eten ook koe, varken, kip en zelfs paard, dus waarom geen bokje voor de hondjes.

Toen ik thuis kwam moesten we de bokjes, die dus nog heel waren eerst in stukken hakken. Dat was wel een luguber karweitje, moet ik eerlijk zeggen.. Maar goed in stukken de vriezer in dus. En vandaag dacht ik, laat ik de meiden eens trakteren op een lekker bokkepootje.

Nou, wolfje Sara was direct weg van het pootje, maar Luna? Ze pakte hem wel aan en ging ermee aan de wandel. Daarna even neerleggen, ruiken en ik zag haar denken, wat moet ik hier in hemelsnaam mee. Sara wist het wel, die was druk aan het schudden, poot op het pootje en lekker het haar eraf trekken. Mmmmmmmm, dacht Sara, heerlijk mals bokje.....
Luna, snapte er niets van. Maar, het is van mij, dacht ze, dus niemand mag het afpakken. Toen Sara haar pootje dan ook ophad, kon ze het echt vergeten. Luna liep nog altijd met haar pootje te paraderen, maar Sara mocht er niet aankomen. Tja, dat vonden we wel een beetje zonde van zo'n heerlijk pootje, dus Jan het maar afgepakt en aan Sara gegeven. Haaaa, dacht Sara, maar nu is hij van mij, eerlijk gekregen van de baas. En Luna had het nakijken. Toen heb ik uit de kast maar een gerookt runderoortje gehaald en daar was Luna maar wat blij mee. Hè, hè, daar kan ik ten minste iets mee........ en tevreden ging ze liggen kluiven.
Volgende keer eens kijken of Sam weet wat hij met zo'n pootje moet, want Luna doen we er geen plezier mee.