Chimo heeft het helemaal naar zijn zin hier in Silvolde. Zijn dagen zijn druk bezet. Iedere dag gaan we wel naar het bos voor een fikse wandeling. Nee, hij mag nog even niet los, maar dat zal niet lang meer duren. Ook is er iedere dag lol in de ren. Vandaag had meneer een nieuw speeltje gevonden. Nou ja, nieuw, het lag er al weken, zo niet maanden, maar hij heeft het nu pas ontdekt. Een touw. Dat is leuk, daar kan je mee voor de neuzen van Sara en Luna slingeren en dan gaan ze vanzelf achter je aan rennen. Maar aangezien de meiden niet zoveel energie hebben als de kleine Spaanse schavuit, ging Sara op een gegeven moment lekker onder de balken zitten. "Zo", dacht ze, "even rust". Maar rust is niet echt Chimo zijn ding. Nee, dan gaat hij gewoon iets anders verzinnen. Diepe kuilen graven bijvoorbeeld. Nu vinden wij dat in het bos niet zo erg, maar in de ren hebben we het liever niet. Moeten wij weer allemaal dichtgooien, want als ze gaan rennen kunnen ze de pootjes breken door zo'n kuil. Maar ons Spaanse schooiertje moet nog veel leren en snapt dat dus nog niet helemaal. Wat hij wel begrijpt is dat er iets gaat gebeuren als Sara ineens bij het hek gaat staan.... En Luna er ook gaat staan kijken..... Ja, ja, zeker als de staartjes gaan kwispelen... En ja hoor, daar kwam het baasje thuis. Kijk, dan springen we natuurlijk een gat in de lucht....