Maar het goede nieuws is, dat onze zoon Freek dus de kleine Chimo gaat adopteren. Nou, als dat niet geweldig is. Zo blijft de kleine Spaanse schavuit dus gewoon in de familie.
Gisteren was het dus zover. Freek en Sanne kwamen Chimo halen. Chimo had hen al eens gezien en is ook al eens bij hen thuis geweest. Dat maakt de overgang natuurlijk alleen maar beter.
De jongelui hadden ook al allerlei leuke spulletjes voor Chimo gehaald. Een mooie mand, veel speeltjes en natuurlijk lekkere botten. De reis terug naar huis verliep zonder problemen. Chimo heeft lekker bij Sanne op schoot liggen slapen. Eenmaal thuis zijn ze eerst een lekker eind met hem gaan wandelen. Daarna mocht hij alles inspecteren en zijn speelgoed uitproberen.
Vandaag kreeg ik natuurlijk al wat foto´s opgestuurd. Zo te zien heeft hij het prima naar zijn zin.
Hier is het nu wel een beetje rustig. Misschien maar goed ook, want ik ben echt snipverkouden en heb een beetje koorts. Niet veel energie om mij met de honden bezig te houden dus. Ik heb niet het idee dat ze Chimo echt missen. Het helpt natuurlijk dat ze zien dat hij met een bekende mee ging.
Voor mij is het even andere koek. Ik zal die kleine druktemaker wel missen hoor! Maar ik vind het enorm fijn dat ik zo af en toe lekker bij hem op bezoek kan. Lieve Chimo, ik wens je een heerlijk nieuw leven bij Freek en Sanne!
Tja, en donderdag neemt Jan ons nieuwe opvangertje al weer mee. Ben benieuwd hoe dat weer zal gaan.
