Zo zaten we gisteren dus in de auto op weg naar Rhenen. Eenmaal daar, konden we direct doorlopen want ik had de kaartjes al via internet geregeld. De plattegrond vonden we wat lastig te ontcijferen maar toch vonden we de route naar het berenbos. In het berenbos zouden we ook de wolven vinden als het goed was. Onderweg kwamen we natuurlijk langs allerlei andere dieren, aapjes, pinguïns, kamelen, olifanten en zelf paardjes in pyjama (zebra's). Uiteindelijk kwamen we inderdaad bij het berenbos. Ik moet eerlijk toegeven, dat dat wel een beetje tegenviel. Ik weet niet of de wolven verstopt waren of dat ze er maar twee hebben daar, maar we hebben er slechts twee kunnen ontdekken. De éne wolf liep nerveus heen en weer te ijsberen (die ijsberen hebben we trouwens ook nog gezien, maar die lagen lekker lui te zijn) en de andere lag lekker te dutten in het zonnetje. We liepen over een soort brug en konden dus vanuit de hoogte in het wolvenverblijf kijken. Django keek ook even door het hek en.... ontdekte de wolf! Dat vond hij wel echt reuze interessant! We moesten hem echt meetrekken, want hij had daar zo wel een half uur kunnen blijven staan!
Tijdens onze tour door de zoo, hoorden we geregeld een kind zeggen:"Kijk mama een wolf". Ook volwassenen maakten opmerkingen"van "Wat een prachtige hond!" tot "Heeft u de wolf maar aangelijnd?". Sommige kinderen wilden hem aaien en dat vond hij natuurlijk helemaal leuk! Django is gek op kindjes. Uiteindelijk gingen we nog even wat eten in het restaurantje. Het was prachtig weer, dus zaten we lekker buiten. De grote knuffel Saarloos was versleten van al die indrukken en lag binnen een paar minuten lekker te maffen. Heel voorzichtig kwam er een jongetje aanlopen, hij was denk ik een jaar of 5. "Kan je er langs?" vroeg ik hem...."Hij is wel een beetje groot", zei hij aarzelend. Maar toch stapte hij er stoer langsheen. Django tilde één ooglid op en deed het direct ook weer dicht. Lief ventje, geen reden om overeind te komen. Nu was het nog een klein stukje lopen. Gelukkig kwamen we nog langs de giraffen, na de wolven zijn dat toch mijn favoriete dieren hoor! Zo mooi en zulke lieve ogen....
Aan het einde van de tour door de zoo, ging ik natuurlijk nog even het winkeltje in en heb wat leuke wolven hebbedingetjes geschoord, tja, hoort er toch een beetje bij vind ik. En zo kwam er weer een eind aan een heerlijke dag. In de auto op de terugweg kon Django lekker uitrusten zodat hij thuis weer vol met de meiden kon spelen. Tja, het blijft een heerlijk puppiewuppie!
En ja.... het is natuurlijk een beetje dubbel.... deze dieren horen natuurlijk in de vrije natuur en niet opgesloten. Maar aan de andere kant, kunnen we onze kinderen veel leren over de dieren. En dieren die met uitsterven worden bedreigd kunnen via speciale fokprogramma's weer terug keren in de natuur. Geen vrijheid, maar ook geen vijanden en altijd verzekerd van eten... 't is maar hoe je ernaar kijkt. Uiteindelijk horen onze konijntjes, vogeltjes en cavia's ook niet in hokjes. Het blijft dubbel, maar toch hebben wij genoten van deze dag!
