We zouden niet de lange route nemen, want dat kan Sam nog niet aan. Sam heeft overigens een prachtig tuigje. Ik had er één voor Sam en één voor Moos besteld, maar die van Moos is te groot voor Moos en past Sam precies... Dus nog maar een maatje kleiner bestellen voor Moos. Op de hei ging Moos lekker los, dus maakte het niet uit dat hij aan de halsband zat. Maar Sam dus aan het tuigje, staat hem wel stoer hoor.
De korte route dus, maar wel langs de grote plas en... gelukkig stond er water in. Onze waterratten hadden het gelijk dubbel en dwars naar hun zin! Moos ging er helemaal in liggen rollebollen, geweldig. Alleen Bass gaat nooit het water in, ach.... die staat aan de kant wat te drinken, ook goed.
Moos vond het geweldig natuurlijk, dat hij los mocht. Als hij te ver vooruit liep hoefde we maar even te roepen "Moosje" en hij draaide om en kwam op ons afgerend. Soms kon je hem niet zien, omdat het gras zo hoog is. Je ziet dan het gras wat bewegen, of je ziet hem er af en toe bovenuit springen, die gekke zandhaas.
De hei staat al mooi in bloei, een prachtige paarse gloed over de hei. Alle hondjes vinden het toch altijd weer heerlijk om daar te wandelen. Ook Bass geniet met volle teugen, die gekke oude beagle. Hij speelt zelfs af en toe met Kira.
Maar aan alles komt een eind en dus ook aan de wandeling. Eenmaal in de auto krijgen eerst alle honden water en dan gaan we rijden. Weer op weg naar huis. Vanmiddag ga ik nog even met Kira aan de slag. daar kan je alles over lezen op het blog op de site :
http://k9-4care.nl/dagboek-van-een-therapiehond/