Knibbel, knabbel, knuisje......

Maar grootmoeder, wat heeft u een grote oren.......

De afgelopen dagen waren we in sprookjesland. Nee, niet naar de Efteling, veeeeel leuker! We waren bij Carin en Mies in de Duitse Eifel. Zij bewonen daar de Kolliger Mühle. Een prachtige oude watermolen met allerlei bijgebouwen. We hadden één van die bijgebouwen gehuurd voor een midweekje vakantie met de meiden. Het huisje dat deze dagen ons plekje was, was zo uit een sprookje geplukt. Trouwens het hele terrein daar zou ontworpen kunnen zijn door Anton Pieck. Maar goed, het verbouwde voormalige kippenhok was ons eigen vakantie huisje en wat knus was dat! Chase, Sara en Kira waren met ons mee, de jongens waren uit logeren bij tante Sanne (in het hondenparadijs te Hengelo Gld.)

Josefientje

Mooie rooie Dwyn

Toen we maandagmiddag aankwamen werden we begroet door Carin, die met een schattige pup op haar armen liep. Wie is dat dan? De nieuwe aanwinst van Carin en Mies. Josefien, een prachtig Saarloos teefje uit Parijs. Carin noemt haar Fientje. Jazeker, ze hebben het erg druk..... Want naast deze schattig pup hebben ze natuurlijk ook nog Tuur (de stoere kerel die waakt over de molen en het terrein), Jelte, zijn knechtje,

Attika, de Saarloos teef die van haar oude dag mag genieten op de molen na een zwaar leven in Frankrijk. En natuurlijk onze Dwyn, de lieve oude mooie rooie Dwyn. Wat was ik blij dat ik haar nog mocht ontmoeten! Dwyn is al een poosje ziek en blind, maar ze weet van geen opgeven! Wat een ontzettende kroeldoos is Dwyn zeg! Geweldig! Ze is minder lief tegen andere honden, maar dat is te begrijpen. Maar voor mensen is het een echte schat! En ondanks haar ziekte ziet ze er nog prachtig uit! Daarnaast hebben ze nog kippen, twee geiten en Oskar het ezeltje.

We begonnen maar eens met de spullen uitpakken en het huisje inrichten. Bij het huisje is een tuintje wat helemaal omheind is, zodat de hondjes lekker buiten konden zijn. Sara vond het heerlijk om in het hoekje van de tuin alles te bekijken wat er op het terrein gebeurde! Ze had een prachtig uitzicht zo. Kira vond het vooral leuk om over de halve deur heen te hangen, zo kon ze ook alles goed zien.

Zo kan ik alles lekker (en vooral veilig) in de gaten houden...

Hier zie ik alles ook prima hoor....

We moesten natuurlijk wel de dames even flink laten uitrazen, na zo'n autoreis. De Kolliger Mühle ligt aan het riviertje de Elzbach, dus liepen we naar een veldje waar je bij de rivier kon komen en de meiden konden spelen en zwemmen. Wat een plezier in die rivier!!!!!!! Dat werd natuurlijk een dagelijkse traditie.

Dinsdag gingen we naar Maria Laach. Daar is een groot meer, wat in de krater van de vulkaan is ontstaan. Jazeker, een echte vulkaan. Ik snapte nooit waarom mensen in de VS precies op een breuklijn zouden willen wonen, met het risico op een aardbeving.... mensen uit het buitenland snappen niet dat wij in NL onder de zeespiegel durven te wonen en ..... tja, Carin en Mies wonen dus onder aan een vulkaan.....  Nu is de vulkaan al een poosje niet meer uitgebarsten natuurlijk, maar er is toch nog wel activiteit. In het meer zie je hier en daar vreemde luchtbelletjes omhoog komen en het water schijnt bitter te smaken ( ik heb het maar niet geproefd.....) Wil je meer weten over deze vulkaan? Zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Laacher_See
Bij het meer staat ook een prachtig klooster.

Woensdag zijn we naar Burcht Elz geweest. (Zie: http://burg-eltz.de/ )  Een mooie burcht waar je, je zo in de Middeleeuwen waant. Om er te komen moest je van de parkeerplaats nog wel even 1,5 km lopen. Op zich geen probleem, het was bergafwaarts.... maar tja, als je heen gaat moet je ook weer terug..... en dat was natuurlijk bergopwaarts.....
We hebben nog een mooie selfie gemaakt met de burcht op de achtergrond.....

Donderdag wilden we nog naar het vulkaan informatie centrum maar door allerlei omleidingen in de weg en slecht weer, is het er niet meer van gekomen. We konden het niet vinden (door omleidingen die niet goed waren aangegeven) en besloten gewoon lekker terug te gaan naar ons Anton Pieck huisje. Wat een rust trouwens als je geen internet of telefoon verbinding hebt. Heerlijk gewoon....
Spelletjes zijn dan een uitkomst en gelukkig hadden we de kaarten meegenomen. Er is overigens wel TV in het huisje, met Nederlandse zenders en al.... maar ach, die hebben we maar niet aan gedaan, het verpest een beetje de sfeer van het sprookje ( Hans en Grietje en Roodkapje keken ook geen TV, of wel dan?) Nee, wij hielden het bij een potje kaart, domino en natuurlijk een lekker glaasje Cognac voor Jan en Bailey's voor mij (dat dan weer wel.....)
En iedere dag natuurlijk lekker met de honden wandelen en naar de rivier. Daar kregen ze geen genoeg van! Ze hadden daar trouwens aardige mierenhoopjes, wauw wat een termieten heuvels.... brrrrr........

Antz, the movie.....brrrrrrr

Lekker rollen door het gras....mmmm, gelukkig hadden ze niet al te veel teken......

Na al dat wandelen en zwemmen, waren de dames wel echt uitgeteld.... het was ook echt zwemmen, niet zomaar wat pootje baden. De rivier was hier en daar echt diep en ze kwamen dus echt los van de grond. Vooral voor Kira erg goed! Om haar spieren wat te trainen moet ze juist veel gaan zwemmen.... Nou, daar kon ze dus een mooi begin mee maken hier.
Maar wat vermoeiend was dat!

Moe

Heel moe

Verschrikkelijke moe

Tja, en aan al het goed komt een eind..... Het was tijd om afscheid te nemen van de Kolliger Mühle en haar bewoners.... Van Carin, Mies en de honden. Maar ook van de geitjes en natuurlijk het ezeltje Oskar.... wat een kroeldoos is dat zeg!

Dus vrijdag vertrokken we weer richting huis..... Maar we komen zeker terug!!!!

En eenmaal thuis, kan ik weer snel de jongens ophalen.... want die heb ik natuurlijk wel gemist! Zij hebben het vast en zeker enorm naar hun zin gehad bij Sanne en Wim en Oak en Katie!

Meer weten over een geweldige vakantie op de Kolliger  Mühle? Ga snel naar: http://www.kolligermuehle.nl/