You better think...

Vandaag ben ik naar een workshop hersenwerk voor honden geweest met Chase. Waarom Chase? Tja, het is altijd een beetje kijken welke hond ik naar welke workshop meeneem. Vandaag was Chase aan de beurt. Om verschillende redenen. Natuurlijk omdat het gewoon leuk is om met je hond bezig te zijn, maar ook omdat het goed is voor de band tussen hond en baasje. Verder is Chase een hond die geweldig goed is in behendigheid en dat soort leuke "grote" spellen en ik was benieuwd hoe ze de meer kleinere hersenspellen zou vinden. De workshop werd gegeven door Jelien Lammers en ook Marleen van Baal was aanwezig. Het was op een fijne locatie, we konden buiten maar omdat het eigenlijk veel te warm was buiten kozen we ervoor om lekker binnen aan de slag te gaan. Daar was het stukken koeler. Voor alle baasjes stond een stoel klaar en daarnaast een bakje water voor de hond. Zelf hadden we een kleed meegenomen voor onze woefers.
Op blauwe zeiltjes lagen al verschillende hersenspellen klaar. Jelien legde uit wat de bedoeling was en toen mochten we fijn aan de slag. Met Chase begon ik met het snuffelkleed.

Chase vond het erg lastig om netjes te blijven liggen terwijl ik het spel in orde maakte. Ze is altijd zo enthousiast om aan de slag te gaan, dat het wachten (wat ze echt wel heel goed kan) vandaag niet zo goed ging. Op zich ging het snuffelkleed wel aardig, op een gegeven moment verloor ze de belangstelling en stopte ik het spel. Daarna gingen we naar de autobanden. Overal lag een mooie uitlegkaart bij. Daar stonden de stappen op die je moest nemen. Het is namelijk de bedoeling dat je kleine stapjes maakt, zodat het voor de hond begrijpelijk wordt wat de bedoeling is. (Tja, wij hebben ook niet leren puzzelen met een puzzel van 380 stukjes, toch?)
De banden vond Chase leuker dan het kleed. Ik merkte dat ze echt lang doorging met snuffelen, ook al waren de snoepjes al op. Mooi!

De volgende uitdaging was het handdoek rolletje. Het uiteindelijke doel is snoepjes op een handdoek leggen en oprollen en de hond rolt de handdoek rustig weer uit en krijgt zo alle snoepjes te pakken. Er lag een echte handdoek maar ook een soort matje van materiaal dat lekker makkelijk uitrolt. Daar begon ik mee en dat ging dan ook best goed. Maar het andere materiaal wilde niet zo best. Chase raakte dan wat gefrustreerd en ging poten en tandjes gebruiken..... Mmm, dat was dus duidelijk een stap te ver. Voor Chase dus maar terug naar het matje en eerst goed de bedoeling aanleren.

We gingen nog een keer doordraaien en Chase en ik kwamen bij de ballenbak uit. Die was bij Chase  veruit favoriet. Ze ging er met veel plezier in. De verschillende ballen vond ze niet eng, ook niet de ballen die geluid maakten. Ook het tentje was geen probleem. Ze vond het geweldig.

Toen was het even tijd voor pauze. Even naar buiten lopen.....
Toen we weer binnenkwamen vertelde Jelien dat we nu de meer fijnere (kleinere) puzzels gingen doen. Ze had een klein kleedje waar wat andere kleedjes op waren vastgemaakt. Je kunt met dit puzzelkleedje alle kanten uit. Er zijn ontzettend veel manieren waarop je dit kunt aanbieden en ook in heel veel verschillende moeilijkheidsgradaties. Het valt nog niet mee om te bedenken wat de eerste stap zou moeten zijn. Zeker voor mij, want ik weet dat ik geneigd ben veel te grote stappen te nemen.

We begonnen dus met het kleedje op zijn kop (zodat het leek dat het maar 1 kleedje was) en een klein puntje omvouwen en daar een snoepje leggen. Helaas was voor Chase dit kleedje echt een stap te ver. Veel te klein, Chase houdt meer van het grovere werk. Jelien zag dit ook en kwam met een mooie oplossing. Een fleece plaid waar je een puntje van opvouwt.

Het puzzelkleedje in het goot dus. Chase deed het wel, maar ik had niet het idee dat ze er nu wild van was.

Terwijl wij bezig waren, zorgde Jelien dat het een grote rotzooi werd in de schuur. Op een kleed dat in het midden lag, gooide ze haar hele hebben en houwen neer. Lege eierdozen, lege toiletrolletjes, kartonnen doos, kapotte spijkerbroek, oude kranten, legen bakjes, noem maar op. Spullen die wij normaal gesproken direct in de vuilcontainer gooien, lagen daar als schatten uitgestald. En toen was het tijd voor hersenkrakers voor baasjes. Want wij werden uitgedaagd om van die spullen een hersenspelletje te maken dat ons eigen hondje leuk zou vinden.

Zelf koos ik voor de kartonnen doos met toiletrolletjes en lege bakjes erin. Een soort ballenbak in het klein. Als eerste kon ik dan de doos aanbieden met de spullen erin en de snoepjes er onder, echt als een ballenbakje. Vervolgens kon ik ook snoepjes in de rolletjes en bakjes doen. Nog een stap verder was het half sluiten van de doos (er zat namelijk ook een deksel op). Laatste stap is de doos echt dicht doen. Bij de eerste stap is het een "hapsnap"spel, maar als de bedoeling is dat de deksel moet worden opgetild, wordt het ineens een echte hersenkraker.
Toen iedereen iets had uitgezocht gingen we met de hondjes aan het werk. Ik was blij dat ik dit had uitgezocht want Chase vond het echt heel leuk. Je zag aan de stand van haar oren dat ze ontspannen was en plezier had. Ze gebruikte geen poten en ook geen tanden en ze snuffelde echt heel lang door om te kijken of ze alle snoepjes wel te pakken had. Ook het ietwat sluiten van de deksel ging goed. Ze opende de deksel netjes met haar neus.
Na het evalueren van dit spel, zagen we dat alle hondjes wel erg moe waren inmiddels. Hersenwerk is ook enorm intensief. We waren inmiddels al 2,5 uur bezig dus het was ook goed zo. Jelien besloot het spel van de eierdoos wel even aan ons uit te leggen, maar niet meer met de honden uit te voeren. Helemaal goed!

Dus na de uitleg namen we afscheid van elkaar. Het was een reuze leuke avond en ik heb heel veel geleerd!
Eenmaal thuis moest Chase nog wel even de lichamelijke energie kwijt. Ze dook op Moos en ging als een gek met hem spelen en ook de waterschelp moest even helemaal leeg worden "gegraven".  Ze staat dan in de schelp, die gevuld is met water en maakt graaf bewegingen waardoor het water er helemaal uit gutst. Tot slot nog even droog rollen in het zand (je kunt wel raden hoe ze er dan uitziet). En daarna? Juist, daarna ging ze heerlijk maffen.