"Draai maar weer om, het feest gaat niet door". Jan staat al bij het terrein als hij hoort dat de fair die vrijdag is afgeblazen. Het terrein staat onder water en er is geen doorkomen aan. Teleurgesteld gaan we onverrichter zake naar huis. Jammer maar een begrijpelijk besluit van de organisatie. We houden de voorspellingen goed in de gaten en kijken met regelmaat op de facebook pagina van de fair.
Gelukkig, de zaterdag gaat wel door. Dus de volgende morgen starten we hetzelfde ritueel. Ik haal Micha en Shiva en Jan gaat vast met het spul naar de fair. Deze keer mogen we ook echt het terrein op. Hoewel het weer nog niet geweldig is, maken we er een feestje van. De gasten met Saarloosjes vinden de fair allemaal erg leuk. Jan en ik hebben het natuurlijk ook naar ons zin, maar zien duidelijk dat er minder standhouders zijn dan anders. Ook dat is begrijpelijk, ik zou mijn paardjes ook niet in die bagger willen laten staan en van sommige standhouders was de stand volledig ingestort de dag ervoor. Het weer blijft druilerig maar er komen gelukkig toch wat bezoekers. Samen met de Hollandse Herder vereniging, de Kooier vereniging en de Stabij- en Wetterhounclub mogen we een show geven in de ring in het hondendorp. Daentje gaat verkleed als blindengeleidehond. Het is een beetje komisch, want ze snapt nog niet helemaal wat een geleidehond is. We wisten pas kort van tevoren dat dit de bedoeling was, dus nog niet zo goed geoefend. Misschien voor volgend jaar maar even goed oefenen, zodat ze wat beter snapt wat de bedoeling is. Toch gaf het een leuk beeld over de geschiedenis van de Saarloos. Kleine Otchum was er ook op zaterdag en wat is er leuker dan een pupje, dus hij stal met recht de show. Hoewel er maar weinig bezoekers waren, stonden ze toch allemaal even stil bij de stand. De mooie grote honden, die wel op wolven leken, trokken toch behoorlijk de aandacht.
Die avond houden we het iets vroeger voor gezien dan de bedoeling was. We zijn door en door nat en de honden zitten er ook aardig doorheen. Els Rademaker gaat met ons mee naar huis, want ze blijft een nachtje logeren met Aydin en Malik. Maar ook Micha en Shiva nemen we even mee, want thuis eten we eerst even een hapje. Alle honden zijn helemaal door het dolle. Wat een heerlijke beestenboel. Even tellen.... dat zijn één herder, twee teckels en zes Saarloosjes! In dat kleine huisje? Ja, hoor, alles kan, alles mag! Ze hebben de grootste lol met elkaar maar na een poosje wordt het rustig. Na zo'n lange dag fair, zijn ze stiekem toch wel moe! Na het eten breng ik Micha en Siva weer naar huis en dan gaan we naar bed, morgen is het weer vroeg dag!
De volgende dag begint wat vriendelijker. De zon doet haar best om nog wat goed te maken. Het geeft direct een andere sfeer aan de fair. Meer bezoekers en de shows lijken allemaal wat vrolijker te zijn. Ook deze dag gaan we weer de ring in. Nu met twee pupjes, die Etta heeft meegenomen. De mensen vinden hen geweldig! Rond een uur of drie komen Katja en Pacco met onze "eigen" Django. het is weer een feest der herkenning. Helaas had ik zijn zusje Wyakin die dag thuis gelaten, ze was nog zo moe van de dag ervoor. Maar wij vonden het heerlijk om lekker met de grote puppenwup te kroelen. Wat een heerlijke, vrije, makkelijke, vriendelijke, grote knuffelkont is dat geworden zeg. (Ja,ja, ik weet het, wij zijn een tikje bevooroordeeld... maar toch...).
Op zondag hebben Jan en ik ook even tijd om zelf een rondje over de fair te maken. We nemen Daentje mee en laten de stand achter in de vakkundige handen van Els en Etta. Onderweg komen we van alles tegen. Daentje maakt kennis met het Konikspaard en is onder de indruk van de enorme Shire! Ze blijft rustig staan luisteren naar de muziek uit de Schotse doedelzakken en geniet van de snoepjeskraam bij de stand van Bullenpees.nl. En zo zijn we weer terug bij het hondendorp.
Om vier uur doen we ook weer met alle hondjes mee aan de grote hondenrassen parade in de middenring. Daarna gaan de meeste Saarloos eigenaren weer naar huis. Maar Katja en Pacco nog niet en als er een oproep wordt gedaan om mee te doen aan de minishow, stapt Katja stoer met Django de ring in. Er doet een bonte verzameling honden mee aan de minishow. Ze moeten allemaal netjes voor staan en een driehoekje lopen in een drafje. Katja die nooit eerder aan een show heeft meegedaan, bekijkt de andere honden en hun baasjes goed. Als zij zelf aan de beurt is, weet ze precies wat er verwacht wordt. Toch een tikje zenuwachtig natuurlijk, want hoe zou Django dit doen? Nou, alsof hij het al jaren achter elkaar heeft gedaan. Keurig naast lopen, keurig voor staan. Hij deed enorm zijn best. En dat loonde ,want niet alleen wij, de fokkers en zijn baasjes, maar ook de keurmeester vond hem het mooiste hondje van de dag! Django mocht naar huis met de beker! Een geweldige afsluiting van een nat maar heerlijk weekend Farm & Country Fair! Wij zijn er volgend jaar zeker weer bij!
