Dus dierenarts gebeld en we konden dan vandaag om 09.00 uur langskomen. Tja, de dierenarts stond ook een beetje voor een raadsel. Voelen en wat trekken, maar het leek toch niet gebroken of gekneusd. Hij was geneigd hetzelfde te denken als wij, een insectenbeet. Er zat duidelijk veel vocht, vanaf haar schouder tot haar tenen. Voor alle zekerheid maar een antibiotica gegeven en als het maandag niet minder is, toch nog maar even terug.
Klokslag 13.00 uur reden we de parkeerplaats van het Erkemeder hondenstrand op. We stonden er nog maar net uit te laden, toen Fred en Yvonne al kwamen aanrijden. Wat een geweldig gebied is dat zeg. De honden konden naar hartenlust spelen en zwemmen. Ze vonden het helemaal prachtig. Tja, en het is net als met kinderen, als de hondjes het naar hun zin hebben, hebben de baasjes ook lol. Yvonne en Fred bleven op het droge, maar Fred en ik gingen toch een eindje het water in. Broek omhoog, net niet hoog genoeg, dus mijn broek was aardig nat. Maar ach, dat droogt in het zonnetje weer snel. De grote honden speelden naar hartenlust en gingen ook best ver het water in. Sam heeft ook nog even echt gezwommen, pootjes los van het zand. Nu hoef je natuurlijk niet ver het water in om dat voor elkaar te krijgen, maar leuk dat hij ging zwemmen. Zelfs Sproetje ging een eind het water in! Ook de pups hadden het prima naar hun zin. Daar zijn we natuurlijk nog wel wat voorzichtig mee. Ze mogen niet met de grote honden spelen en ook het zwemmen en wandelen wordt beperkt. Vandaar de fietsbuggy. Yvonne en Jan vonden het wel best om op de pups te letten, hoefden ze het water niet in. Fred en ik genoten in het water, Sara, Doerak en Rubi gingen echt af en toe met de poten los en er werd echt gezwommen. Wat een pret! Sara vond dat Fred niet nat genoeg was, dus ze spetterde hem nog even lekker nat!
Toen iedereen en alles uit gespetterd was, gingen we naar Ermelo om gezellig bij Fred en Yvonne te genieten een drankje en natuurlijk van een heerlijke Indische maaltijd. Laat dat maar aan Yvonne over. Wat een geweldige kok is dat! We hebben zitten smullen, niet normaal gewoon!
Maar Sara vindt het toch heel spannend om bij iemand anders thuis te zijn, dus die had geen rust. Sam had ook geen rust, want hij rook muisjes, dus hij ging direct op jacht. Tjonge wat had hij het daar druk mee.
Alsof het allemaal nog niet genoeg was, gingen we na het eten nog even naar het bos. Nou, wij wonen mooi, maar ik moet eerlijk zeggen, Fred en Yvonne hebben het nog beter! Een paar minuten rijden en daar was een prachtig bos, waar de hondjes los mochten. Na een heerlijke wandeling, gingen we dan om 21.00 uur op huis aan. Lieve Fred, Yvonne, Doerak en Sproetje, we willen jullie hartelijk bedanken voor deze geweldige dag. We hebben genoten. De honden liggen nu allemaal voor del, zijn helemaal kapot, maar wat hebben ze een lol gehad. Het is, wat ons betreft, zeker voor herhaling vatbaar!!!!!
