Rust en zon, een helende werking

27-04-2016

01-05-2016

Wat een heerlijk dag vandaag. Gewoon lekker helemaal niks. Alleen genieten van de zon. Met Sara gaat het ontzettend goed. Ze herstelt boven verwachting. Naast de antibiotica en pijnstillers van de dierenarts heb ik van een lieve vriendin wat tips en homeopathische middelen gekregen om haar te ondersteunen. Zo herstelt ze sneller van de narcose en van het trauma. Als ze rustig loopt, gebruikt ze haar pootje alweer. Als ze wat sneller vooruit wil, hinkt ze nog op drie poten. Ik ben daar erg blij mee, want ik wil ook niet dat ze het overbelast natuurlijk. De wond ziet er stukken beter uit dan afgelopen woensdag.
We mogen echt niet klagen (en dat doen we dus ook niet).
Sara is ook weer vrolijk en geniet van het buiten zijn. De andere honden laten haar netjes met rust, ze kunnen gelukkig hun energie kwijt door met zijn drietjes te spelen, Kira, Daentje en Wyakin. Nu was dat eigenlijk altijd al wel grotendeels zo. Sara is echt de roedelleidster en maakte zich voor de operatie ook niet al te druk met spelen. Spelen is voor de pubers, zal ze denken. Woensdag moeten we even terug naar Gouda, ik ben benieuwd wat Jurgen gaat zeggen. Ik denk dat hij ook erg tevreden zal zijn. En natuurlijk zijn we nog aan het wachten op de uitslag van het biopt. Maar eigenlijk ben ik daar heel positief over. Het kan toch bijna geen bindweefselkanker zijn als je ziet hoe netjes het herstel verloopt. Nee, we hebben er alle vertrouwen in.

Terwijl wij heerlijk op het terras zitten, vliegt een merel dapper heen en weer. Hij brengt wat wormpjes bij zijn kroost. Want boven in de nok van de overkapping hebben hij en zijn vrouwtje een prachtig nest gebouwd. En in het nest zitten een aantal flinke hongerlijders. Merelman heeft het er maar druk mee. Hij haalt wat wormpje en landt dan op het garagedak. Hij observeert eerst heel goed wat Jan en ik en de hondjes doen en als hij het veilig acht, vliegt hij vlak over onze hoofden naar het nest. Het is een mooi lentespektakel. Als hij de baby's heeft gevoerd, vliegt hij weer dapper over onze hoofden weg. Hij landt in de grote appelboom en kijkt ons tevreden aan. Vervolgens trakteert hij ons op een kortstondig prachtig concert. Daarna vliegt het bezige baasje weer weg op zoek naar een nieuwe lading wormpjes.
Ik zucht en doe mijn ogen dicht, het leven is mooi!