...........wolvenstreken: Ouderdom komt met gebreken

Onze lieve oude Bass krijgt wat probleempjes. Hij drinkt heel veel en plast ook veel. Hij plast zelfs af en toe in huis, kan die lieve oude sok niks aan doen, hij kan het dan gewoon niet meer ophouden.
We vrezen dat het niet alleen de ouderdom is. Onze lieve Spanjool heeft namelijk leishmania (gehad). Het gaat al de tijd dat hij bij ons is al heel goed hoor. Hij is zelfs van de medicatie af. Er zijn op dit moment ook geen ontstekingen. Maar..... hij heeft natuurlijk wel veel medicatie gehad in het verleden. En het vervelende van die medicatie is dat het vaak de nieren aantast. Wij vrezen dus voor nierinsufficiëntie. We zullen eerdaags even langs de dierenarts gaan om dit verder te laten onderzoeken. Ik heb inmiddels hondenluiertjes besteld. Ja, mensen, die bestaan, is het niet geweldig. Gelukkig vindt de lieverd altijd alles goed. Dus een luiertje aan, rompertje erover en dan kan hij in huis de boel niet meer bevuilen.
Helaas is nierfalen een onomkeerbaar probleem en zelfs progressief. Ik weet uit mijn verleden als dierenartsassistente dat hij eiwitarm voedsel moet om het proces te vertragen. Hij heeft zeker nog geen pijn en braakt ook nog niet. Zijn vacht glimt ook nog en hij valt nog niet af. Maar het vele drinken en plassen is vaak een eerste teken en vooral met zijn achtergrond is het heel aannemelijk dat we toch te maken hebben met nierfalen.We zullen het binnenkort weten als we naar de dierenarts gaan, morgen maar even een afspraak maken.
Bass was zeker niet mijn keus hondje.... toen Sandra een foto liet zien, dacht ik wat een lelijke hond. Door allerlei omstandigheden is hij bij ons in de opvang gekomen. Tja, en toen heeft de charmeur bedacht dat hij wel wilde blijven. Hij was erg moeilijk plaatsbaar, ook vanwege zijn leishmania. Veel mensen schrikken daar toch van. Ook had hij bij verschillende mensen gezeten en als ze hem even alleen lieten was het huis gesloopt. Dan denk je, zo'n klein hondje kan niet veel slopen, nou.... je wil het niet weten, hahahaha. Hier is hij natuurlijk nooit echt alleen, er zijn altijd andere honden. Bass houdt van de roedel. Maar ook hier heeft hij zijn streken hoor! Toen we hem net hadden en we lieten hem alleen had hij een stuk uit de deurpost gebeten en een stuk uit de vloer (grenen vloerdelen), juist.....

Dus, bedachten we, we doen hem in de bench als we er niet zijn. Hahahaha, nou, Bass opsluiten gaat je niet lukken hoor. Hij zat in een grote bench (formaat Duitse herder of Saarloos). Stevig draadstaal, denk je dan. Toen we thuiskwamen, liep Bass vrolijk los door het huis. Het deurtje van de bench was totaal ontwricht. Toen deden we hem samen met Kira in de bench en dat hielp. Als hij samen met een andere hond in de bench zat, bleef hij er braaf in. Inmiddels loopt hij toch altijd weer los. Soms heeft hij een leeg melkpak te pakken dat we nog op het aanrecht hadden staan. Of hij pikt iets te eten uit de kelderkast als we de deur niet goed dicht hadden gedaan. Maar ach, echt slopen doet hij niet meer. Hij sleept wel altijd met de dekens die in de mand liggen. Als we dan thuiskomen, liggen alle dekens in zijn mand. De andere honden hebben een "kale" mand. En dan presteert meneer het nog om zelf op de bank te gaan liggen ook. Grappenmaker. Toen hij net bij ons was, mocht hij mee naar boven, om bij ons in de slaapkamer te slapen (want ook 's nachts wilde hij niet alleen zijn), maar op een bepaald moment gaf hij zelf aan, niet meer mee naar boven te willen, hij bleef bij de andere honden. Ja, señor Bass weet het goed te vertellen hoor.
Hij heeft inmiddels ons hart gestolen en we hopen dat hij toch nog een poosje blijft. We zullen er alles aan doen.
Hier gewoon wat foto's van deze kanjer.....