Brrrr, wat een nare titel, je gelooft het bijna niet. Als we zoiets in de krant zien staan, draait de maag om. Maar vandaag is het minder erg. Hond in kwestie is terror teckel Moos. Wie mijn blog regelmatig leest, weet dat ik moet oefenen om Moos op afstand te laten liggen. Nou weinig liggen, wel veel lachen, hahahaa.
Zolang ik met mijn vinger de grond raak, vlak voor zijn snufferd, dan gaat hij liggen... maar van afstand, hahaha NOT. Dus kreeg ik een grandioos idee. Ik bond Moos aan de boom, ging zelf een stukje (1 grote stap) bij hem vandaan staan en het feest kon beginnen. Nou, in het begin niet dus hè.... maar langzaamaan kreeg hij door wat de bedoeling was. Als hij ging liggen, volgde er een lekkertje... Mmmmm, toch wel interessant om dan te doen wat er gevraagd wordt. Dus, jaja, nu heb ik hem in ieder geval zo ver dat hij gaat liggen, zolang hij aan de lijn zit en niet bij mij kan komen. Kleine stapje tegelijk.... pfffff, teckels trainen, het is een kunst hoor....
Verder was het natuurlijk heerlijk weer dit weekend, maar foto's van de hei kennen we nu wel. We hadden vanwege het heerlijke zonnetje de badjes neergezet en gevuld met water. Het blauwe schelpbadje voor de teckels en de grote zwarte voor de andere honden. Ja,ja, nou ze kwamen eens kijken toen we de boel aan het opzetten waren, maar lekker genieten van het water? Ho maar..... Alleen Moos durfde even zijn pootjes nat te laten worden.
Ik heb het nog geprobeerd door er zelf in te gaan staan, maar nee hoor.... geen zin. Nou ja, zeg, stelletje *#*#*.... We moeten maar denken, de zomer moet nog beginnen, ze hebben wat langer tijd nodig om eraan te wennen.....
Vorig jaar was Sara er niet uit te slaan en toen had Kira (nog pupje) grote pret in de blauwe schelp. Maar nu? Nee, geen zin in natte poten, de enige die natte poten had, was ik.
