Wat een druk weekend is het weer. Gisteren begon het met weer een leuke sessie met Chase en G. Met Chase werk ik met kinderen. Wie daar mee over wil lezen, kan het blog op de site volgen. http://k9-4care.nl/dagboek-van-een-therapiehond/Verder hadden we gisteren bijzondere visite. De baasjes van Shiva kwamen op bezoek. Gelukkig gaat het al iets beter met haar baasje. Hij heeft 2 operaties achter de rug en moet nog wat revalideren. Maar hij is thuis en fit genoeg om op visite te komen. Toen de auto het pad op reed, had Shiva al door dat er iets bijzonders stond te gebeuren. Toen ze haar baasje zag, was ze door het dolle. De begroeting was uitbundig! Toen we gezellig koffie zaten te drinken met Oranje gebak, liet Shiva even zien dat ze haar streken nog niet kwijt was. Ze was ontzettend ondeugend, eiste alle aandacht op. "Tja, je komt voor mij, of je komt voor mij!", dacht ze. Ze ging er met een tuinstoelkussen vandoor en probeerde de jas van het vrouwtje af te pakken, de grapjas. Als de andere honden in de buurt van "haar" visite wilde komen, liet ze toch even merken dat ze er toch echt voor HAAR ALLEEN waren, en dat de andere honden maar naar hun eigen baasjes moesten gaan voor aandacht. Voor de baasjes van Shiva was het ook goed om te zien, hoe ze het hier heeft. Dat geeft toch wat rust.
Sara vond het allemaal maar raar. Waarom ging haar grote zus toch steeds met die vreemde meneer kroelen? Wat was er toch tussen die twee? Sara was ervan onder de indruk. Ze hield het baasje van Shiva heeeeel goed in de gaten. Hoewel ze hem toch wel spannend vond, was ze ook heel nieuwsgierig! Er moest toch wel iets speciaals met hem zijn, want Shiva was stapelgek op hem..... Mmmmmm, je ziet haar op de foto gewoon nadenken.
 |
| Lekker kroelen met mijn baasje! |
Helaas was er natuurlijk ook een tijd van afscheid nemen. Een dikke kroel en dan snel de auto in. Dat vond Shiva even niet zo leuk, ze begreep het even niet zo goed. We gingen naar binnen en ze zat direct in het raamkozijn om haar baasjes uit te zwaaien. We lieten haar even een kwartiertje zitten en gingen toen eten maken. Dat hielp, ze had trek en at met smaak haar bak leeg. Daarna viel ze als een blok in slaap op de bank, tja zoveel emoties vandaag, daar word je wel moe van!
 |
| MIJN Baasje!!!!!!! |
Vandaag was het weer feest! Het kan niet op! Vandaag is het namelijk de verjaardag van onze kleine baby. Kira is vandaag 1 jaar oud geworden. Ze is in formaat de grootste, maar in gedrag nog een enorme baby hoor. Maar wel een schatje natuurlijk. Niet te geloven dat ze nu alweer 1 jaar oud is. Op dezelfde dag dat wij haar mochten ophalen, kwam ook Moos bij ons wonen. (Weten jullie het nog? Anders is alles terug te lezen op: http://wolvenstreken.blogspot.nl/2013/06/wat-een-drukke-dagen.html )
Moos de terror teckel uit Spanje! We weten eigenlijk niet precies wanneer hij geboren is. Er is in zijn paspoort een klein beetje gesjoemeld met de geboortedatum, omdat het zaak was dat hij zo snel mogelijk uit het asiel weg kon. Zijn broertjes en zusjes waren al dood gebeten en zijn staartje was ook al gecoupeerd door een andere hond. Om nog een kans te hebben te overleven, moest hij zo snel mogelijk uit het dodingsstation in Cuenca. Omdat we hem op dezelfde dag als Kira hebben opgehaald, hebben we besloten dat we de verjaardagen maar samen gaan vieren. Dus ook voor Moos een lekker taartje vandaag! Tjonge wat een pret vandaag! Alleen een beetje jammer van het weer, een lekkere grote wandeling op de hei zat er niet in vandaag. Ach, dat komt van de week wel weer!
