Pak me dan!

 

pak me dan!

in de tuin zit een kip.
ik heb zin in kip, zegt dolfje weerwolfje.
maar de kip rent weg.
pak me dan, zegt de kip.
dolfje weerwolfje rent.
noura weerwolfje rent.
wie pakt de kip?

Uit: Pak me dan!
Door: Paul van Loon

Ik ga af en toe bij mijn vriendin op bezoek. Afgelopen keer had ik Sara meegenomen. Mijn vriendin woont op een boerderij. In de ene helft woont een gezin en zij en haar man hebben de andere helft. Dat gebeurt vaker hier in de Achterhoek. De oude deel wordt dan verbouwd tot woonhuis. Het is een prachtig stulpje en heerlijk vrij aan een afgelegen landweggetje. Mijn vriendin heeft 6 katten, dat is geen probleem want die zorgen wel dat ze ergens hoog zitten, zodat Sara er niet bij kan. De buren van mijn vriendin, ja die in de andere helft van de boerderij wonen, hebben kippen. Nu hebben wij thuis ook kippen, maar onze kippen zitten in een kippenhok, achter gaas. Deze kippen niet, zij wonen lekker buitenaf en dus mogen de kippen los…. De 6 katten van mijn vriendin schijnen de kippen altijd met rust te laten, dus de kippen lopen ook regelmatig in haar tuin. Gezellig dat boerenleven. Maar toen was daar de grote boze wolf. Want Saartje had natuurlijk nog nooit een kip los zien lopen en dat is dan toch wel heel verleidelijk.

(gefotoshopt, want ik had natuurlijk net geen camera!)

Je snapt hem al, ik kon roepen wat ik wilde maar Saar had de achtervolging ingezet. Wanhopig probeerde mevrouw kip weg te komen. In een wilde vlucht fladderde ze op een stapel kisten onder de overkapping van de schuur. Gelukkig, net hoog genoeg om veilig te zijn voor Sara. Omdat ik ondertussen compleet dubbel lag van het lachten, keek Sara beduusd om. “Tja, daar kan je niet bij hè”, riep ik haar toe en teleurgesteld kwam ze op me af lopen. Maar de teleurstelling duurde niet lang, want een Saarloos is snel afgeleid. En toen mijn vriendin de tuin in kwam lopen, liep ze dan ook alweer vrolijk op haar af. De rest van de middag is het rustig gebleven en toen we een paar uur later weer vertrokken keken we nog even de schuur in. Mevrouw kip zat versteend op dezelfde plek als waar Sara haar heen had gejaagd. “Zolang ik niet beweeg, ben ik veilig”, zal ze gedacht hebben. Ik ben benieuwd hoe lang ze daar nog heeft gezeten…..