Dat een Saarloos een
obsessie heeft voor eten is wel bekend. Het is altijd weer goed opletten dat ze
niet stiekem iets van tafel af pikt. Maar laatst maakte ze het toch wel erg
bont. Ik was met het eten bezig, we zouden zalm eten. Ik had de sla al klaar,
de te bakken aardappeltjes zaten in de koekenpan en de zalm lag op het
aanrecht. Ik moest nog even kruiden en dan konden de moten in de pan. Binnen
zat Jan tv te kijken, hij zei iets tegen mij, maar door de afzuigkap kon ik hem
niet goed verstaan. Ik liep even naar de deuropening (echt maar 2 stappen bij
het aanrecht vandaan) en keek naar binnen….ineens zie ik vanuit mijn ooghoeken
een flits. Ja hoor, met de snelheid van het licht had Saar gehandeld. Haar neus
had haar laten weten dat er toch echt iets verschrikkelijk lekkers op het
aanrecht lag, dus toen het vrouwtje even niet oplette, roets! Ik kon haar nog
net zien schrokken, ervan genieten kon haast niet, zo snel had ze de vis
binnen. GRRRRR, ik boos natuurlijk, meer op mezelf dan op haar, wat een kluns
was ik ook….. Maar ze mag toch echt niet zomaar tegen het aanrecht aanspringen.
Sterker nog, ik wist niet eens dat ze al de grootte had om er iets af te
grissen. Mmmm, dat weet ik nu dus wel. Onder de tafel lag de plaatboef heel
lief naar mij te kijken. Nee, zo snel zou ik niet toegeven, ik wilde toch nog
even boos blijven en stuurde haar resoluut de keuken uit.