woensdag 18 april 2012

Wolfje gaat uit vissen...

Dat een Saarloos een obsessie heeft voor eten is wel bekend. Het is altijd weer goed opletten dat ze niet stiekem iets van tafel af pikt. Maar laatst maakte ze het toch wel erg bont. Ik was met het eten bezig, we zouden zalm eten. Ik had de sla al klaar, de te bakken aardappeltjes zaten in de koekenpan en de zalm lag op het aanrecht. Ik moest nog even kruiden en dan konden de moten in de pan. Binnen zat Jan tv te kijken, hij zei iets tegen mij, maar door de afzuigkap kon ik hem niet goed verstaan. Ik liep even naar de deuropening (echt maar 2 stappen bij het aanrecht vandaan) en keek naar binnen….ineens zie ik vanuit mijn ooghoeken een flits. Ja hoor, met de snelheid van het licht had Saar gehandeld. Haar neus had haar laten weten dat er toch echt iets verschrikkelijk lekkers op het aanrecht lag, dus toen het vrouwtje even niet oplette, roets! Ik kon haar nog net zien schrokken, ervan genieten kon haast niet, zo snel had ze de vis binnen. GRRRRR, ik boos natuurlijk, meer op mezelf dan op haar, wat een kluns was ik ook….. Maar ze mag toch echt niet zomaar tegen het aanrecht aanspringen. Sterker nog, ik wist niet eens dat ze al de grootte had om er iets af te grissen. Mmmm, dat weet ik nu dus wel. Onder de tafel lag de plaatboef heel lief naar mij te kijken. Nee, zo snel zou ik niet toegeven, ik wilde toch nog even boos blijven en stuurde haar resoluut de keuken uit.

Wat heb ik nu weer verkeerd gedaan?