Het is woensdag en op woensdag hoef ik niet te werken. Toch ben ik alweer vroeg uit de veren, hoewel ik niet echt naar mijn werk toe hoef, is er nog genoeg te doen thuis. De digitale leeromgeving moet worden bijgewerkt en er moet nog wat worden nagekeken, het werk van een docent stopt niet als het schoolgebouw wordt verlaten. Omdat ik al lekker vroeg begon, had ik al flink wat werk verzet toen de klok 10 sloeg. Ik slof naar de keuken en maak een lekker potje koffie, vervolgens roep ik Jan. Het is fijn weer, droog en zonnig, een echt mooie dag om naar de hei te gaan. Als we de koffie op hebben, doen we onze wandelkleding aan. Als we weer beneden komen, worden we uitbundig begroet, alsof we dagen weg zijn geweest. De honden zien al aan onze kleding dat er iets leuks op het programma staat vandaag en worden flink onrustig. Eerst lijn ik Sam, Chase en Kira aan, die neem ik vervolgens mee naar de auto en zij mogen er vast in. Zelf stap ik ook in de auto en rij ermee het pad op. Nu breken de overige honden binnen de tent af. Als de auto het pad op rijdt, betekent dat maar één ding, volgens hen. En ze hebben gelijk. We laden de Saartjes achterin en Moos mag voorin, de kleine dondersteen. Het eerste deel van de rit verloopt nog rustig, maar zodra we bij het knooppunt Velperbroek rechts afslaan is het gedaan met de rust. De herders hebben door waar we heen gaan en kunnen zich niet langer inhouden. Een prachtig gejubel klinkt van achter uit de auto. Hierdoor wordt Moosje ook onrustig en begint luid mee te piepen. Gelukkig is het nog maar een minuut of tien rijden. Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats van de Kluizenaarsweg zien we toch nog aardig wat auto's staan. Ik vraag mij altijd af of al die mensen niet moeten werken, zo op een doordeweekse dag om half twaalf. Maar goed, we kunnen nog goed parkeren, dus het valt nog mee.
Het weer was vandaag heel wat aangenamer dan afgelopen zondag. Ja, het is wel koud, maar het zonnetje schijnt en dat maakt veel goed. Ook is het lekker droog. De plassen zijn behoorlijk dicht gevroren, helaas voor Kira en Chase valt er dus niet veel te modderen. Moosje vond het wel wat, dat lopen op het water. Chase ontdekte een nieuwe sport, hoe kan ik door het ijs heen graven. Het lukt haar nog ook, hele stukken ijs haalde ze uit de plassen. Sam duikt af en toe een hol in, het is maar goed dat hij aan de lijn zit, want anders zouden we hem zo kwijt zijn! Hoewel er nog aardig wat auto's op de parkeerplaats stonden, komen we niet heel veel mensen tegen. Maar zo af en toe zagen we wel wat andere hondjes, dus er werd ook wat gesnuffeld en gespeeld. De hei ziet er sprookjesachtig uit, hier en daar nog wat achtergebleven sneeuw van het weekend. Het levert een aantal mooie plaatjes op.
Na anderhalf uur slenteren over de prachtige vlakte, komen we weer bij de auto aan en rijden we weer naar huis. De hondjes krijgen lekker eten en wij? Wij drinken er maar een glaasje op, lekker om weer warm te worden!
