Ze valt als een blok in slaap achter mijn stoeltje. Ach, dat kwam wel goed uit want Sandra was toe aan wat instructie voor de pup eigenaren. Ik was erg moe en had veel last van mijn rug, dus mijn gedachten dwaalden regelmatig wat af. Maar dat is niet zo erg, want ik heb het praatje al wat keertjes eerder gehoord. Dromerig keek ik naar de kleine schavuit naast mij. Willem zat zeer geconcentreerd naar Ziva te kijken die lekker door het gras rolde. Op de parkeerplaats zag ik de eerste auto's van de groep na ons al het terrein op rijden. Toen Sandra klaar was met haar praatje mochten de mensen uit de groep na ons vast even over "ons" veld heenlopen naar het veld waar hun hondjes even los mochten spelen. Wij mochten daarna de honden ook nog even los laten en zij mochten lekker spelen. Gelukkig voor Daentje, ontsnapte een van de hondjes van het andere terrein, de Golden pup Max. Daenerys was gelijk in voor een spelletje, ze vond Maxje wel leuk. Ook de Rodesian Ridgeback kwam even kijken. Ik ben even de naam van dat hondje kwijt. Met zijn drieën waren ze leuk aan het spelen. Ik moedigde de baasjes van die honden aan om Daentje vooral te aaien. Hoe meer mensen haar aanraken hoe beter. En op deze leeftijd vindt Daen het ook allemaal nog geweldig. Laten we hopen dat we door goede socialisatie dit kunnen vasthouden.Ik liep nog even met Sandra mee, want ik mocht de puppy kattenloop lenen. Handig toch, zo'n vriendinnetje met eigen hondenschool!! Morgen zal ik dit "gevaarte" eerst even schoonmaken (ontsmetten, want de pups zijn nog niet ingeënt en ik neem geen enkel risico) en daarna zullen we eens kijken wat ze ervan vinden.
Ik liep naar de auto met de minikattenloop en zette het ding in mijn auto. De andere pup eigenaren van onze les waren inmiddels al vertrokken. Ondertussen was Daenerys gezellig met de tweede groep bezig. Ik liep van mijn auto terug het terrein op en ze had mij dus totaal niet gemist, alleen aandacht voor de andere mensen en honden. Maar toen ik met de riem weer op haar afliep, kreeg ze argwaan. Met gepaste tegenzin kreeg ik haar aangelijnd en nam ik haar weer mee naar de auto. Thuis kwamen de honden haar enthousiast begroeten. Ze dook in de waterbak en daarna viel ze als een blok in slaap. Daar hebben we de rest van de avond geen last meer van.




