Vorige week haalde hij het bloed onder mijn nagels vandaan. Mijn geduld werd ernstig op de proef gesteld. Hij deed werkelijk zijn uiterste best om de oefeningen zo slecht mogelijk uit te voeren, liefst helemaal niet. Blijf? Nee hoor, ik kom gewoon vrolijk naar je toe lopen. Kom voor? Nee, dan blijf ik liever even zitten! Af? Ga lekker zelf liggen, het gras is nat!
Een troost, alle andere honden van de cursus hadden er ook geen zin in.
Natuurlijk had ik wel wat geoefend deze week, maar dat ging eigenlijk ook niet zo best. Dus, zoals ik al zei, ik had er een hard hoofd in. Ach, ik had mij er eigenlijk al bij neergelegd dat het een ramp zou worden, maar ik dacht, we gaan in ieder geval plezier maken. Want daar gaat het toch eigenlijk om!
Misschien dat die houding van mij Moos inspireerde. Het ging namelijk heel goed. Die kleine draak, hij weet het dus allemaal wel hè.... Het hele traject deed hij zonder problemen. Alleen het afstoppen was iets lastiger, maar ging ook wel redelijk. Kijk en dan ben ik natuurlijk weer super trots op hem...
't Is een koddig gezicht, zo'n kleine Jack teckel (ik denk namelijk dat hij een kruising is tussen Jack Russel en ruwharige teckel) die dan zo netjes naast een wat gezette (eigenlijk gewoon dik, maar dat staat niet zo leuk in dit verhaal) dame loopt en constant naar haar opkijkt. Maar plezier hebben we gehad! Nu maar hopen dat Sandra (van advies en trainingscentrum Hond&Zo ) genoeg mensen (en honden) bij elkaar krijgt voor een sport&spel training. Want dat zou Moosje echt leuk vinden. Donderdag start ik die cursus met Kira. Ik ben benieuwd hoe zij dat gaat vinden. Zij vindt het lopen over een kattenloop en door een tunnel best een beetje eng.... Moos niet, die gaat overal overheen en doorheen! We houden u op de hoogte!
En hier dan met trots het diploma van Moos! Sandra BEDANKT!
.jpg)
.jpg)
