Een zorgelijk begin van 2014.....

Kira zit in de lappenmand. Helaas niet letterlijk, want dat zou natuurlijk geen enkel probleem zijn en leuke foto's opleveren. Nee, helaas gaat het helemaal niet zo lekker met Kira. Op oudejaarsdag was ze aan de diarree. Tja, daar maken we natuurlijk niet gelijk een punt van. Maar 's avonds ging ze ook braken. Mmmm, virusje dachten wij. Even aankijken maar. Woensdag zouden we naar het westen want zoonlief Freek was jarig. Maar met Kira ging het nog niet zo lekker dus besloot Jan om thuis te blijven. Ze had nog steeds erge diarree en weer had ze die dag gebraakt. Donderdag ochtend leek het iets beter te gaan, maar we waren er nog niet gerust op. Die middag gingen we bij de dierenarts langs.

Helaas zijn Peter en Cindy zelf op vakantie, maar Roy nam waar. We kennen Roy, want hij heeft vaker in de vakanties ingevallen. Het was wel een heel gedoe om de temperatuur te meten. Het is een grote aansteller hoor. Wat een gepiep, het leek wel of ze vermoord werd. Kira had geen koorts en ook geen bloed bij de ontlasting. De andere honden leken (nog) nergens last van te hebben. Ze woog 26,9 kilo. Ze is behoorlijk groot, dus dat is niet overdreven veel.....
Roy wilde beginnen met een anti braak middel en een middel tegen diarree. Dus een spuit gegeven en wat pillen voor thuis. Wij weer naar huis.
Vrijdagochtend leek het wat beter te gaan. 's Morgens haar pillen gegeven, die we mee hadden gekregen en ze wilde na een poosje zelfs wat rijst met kip eten. Maar tegen de avond werd het weer minder. 's Avonds wilde ze weer niet eten, later op de avond moest ze weer braken. We besloten om de volgende dag toch maar weer de dierenarts te bellen. Vanmorgen was het al niet beter, de diarree was weer waterdun en ze wilde niets eten. dus wij weer naar de dierenarts. Nu kreeg ze heftigere medicatie. Antibiotica, medicatie tegen misselijkheid, en een middel tegen diarree wat ook haar eetlust moest opwekken. Ook kregen we blikken met speciaal voer mee. Ze zou een uur na de medicatie weer iets moeten eten. Ik probeerde het blik, maar daar haalde ze haar neus voor op. Dan toch maar een beetje vers voer proberen. Ze heeft met pijn en moeite 150 gram op. Maar het ging niet van harte. Ze blijft ook maar zo lusteloos liggen. Het lijkt wel een dood vogeltje. Zo zielig. Dus tegen vijven weer de dierenarts gebeld. Tja, weekend, dus worden we doorverwezen naar de kliniek die waarneemt. Een sympathieke vrouwelijke dierenarts hoorde mijn verhaal aan. Samen besloten we om nog heel even aan te kijken. Als ze niet wat fitter wordt, gaan we vanavond nog naar Zeddam, dan moet ze misschien aan het infuus. Als ze alsnog gaat braken moeten we ook direct naar de kliniek. Dan zullen er waarschijnlijk foto's worden genomen. Kortom, we zijn er nog niet. Een zeer zorgwekkend begin van 2014.

Arme Kira, ze voelt zich zooo beroerd......