Er is een tijd van komen en er is een tijd van... gaan....

Tja, vandaag was het dan zover. Wij moeten afscheid gaan nemen van Sauce. Deze lieve schat is geadopteerd door een heel lief gezin in Gouda. En hoewel we ervan overtuigd zijn dat hij het heel goed gaat krijgen in Gouda bij Richard en Teunie, gaan we hem natuurlijk enorm missen. Sauce heet vanaf nu Rico. Natuurlijk was Rico bijzonder gastvrij toen Richard kwam om hem op te halen. Toen we aan de koffie zaten kwam hij af en toe even een kroel halen. En toen het tijd was om te gaan, ging hij keurig zitten om zijn nieuwe halsband om te laten doen. Hij sprong ook zonder problemen in de auto. Tja, zo moet het ook natuurlijk! Maar ik had een brok in mijn keel. Deze topper had ik toch stiekem best zelf willen houden. Maar nu hij zijn eigen gouden mandje heeft, is er hier weer ruimte om een ander hondje gelukkig te maken. Dus met mijn verstand weet ik dat dit goed is, maar mijn hart moet nog even wennen aan het idee.
Sara had het er toch ook even moeilijk mee vandaag. Ze was toch wel erg gesteld geraakt op deze Spaanse kerel. Toen hij dan ook het witte autootje in sprong stond ze verbaasd te kijken, we hoorden een klein piepje... En toen Richard haar aankeek kwam er een dreigend geblaf. Nee, hem vond ze dus echt niet aardig.
Toen ze weg waren heb ik de hondjes maar getrakteerd op een lekker eenden karkas, goede afleiding.
Ze begonnen enthousiast te knagen. Sam, Luna en Sara. Chloë vindt dat maar niks, dus zij krijgt dan een ander botje.
Eigenlijk zouden we op woensdag 12 juni een nieuwe opvanger krijgen, Blanquita, een bastaard witte herder. Helaas gaat het niet zo goed met haar en ze moet bij de dierenarts blijven. Ze zal 12 juni niet kunnen reizen. Vandaar dat we a.s. woensdag Rubio gaan halen van Rotterdam airport. Rubio is een podenco, ook een leukerdje hoor. Dus we zullen zien hoe dat gaat lopen.

kijk Sam, dit is mijn nieuwe halsband, mooi hè....

onderweg naar Gouda

zo, even een tukkie op mijn nieuwe bank
 

Smikkelen en smullen....