In 2004 hadden we een boot, een motorboot met kajuit. Natuurlijk gingen we dat jaar met de boot op vakantie. Aangezien we altijd onze honden meenemen op vakantie moesten Lucky en Chloe eraan geloven. Voor Lucky was dat natuurlijk helemaal niet erg, die had “zeebenen”. Chloe stond echter iets minder stabiel op haar pootjes. Na een vliegreis en wagenziekte moest ze nu dus ook al gaan varen. Arm dier, en dan ons toch nog lief blijven vinden, ongelooflijk. Maar goed. De boot op zich vond ze niet zo erg, maar als we gingen varen, was ze niet zo blij. Ze kroop dan onder de tafel in de kajuit, maar… ze werd niet ziek. Als we ergens aangemeerd lagen, had ze het zeker wel naar haar zin. We voeren namelijk vooral in de Biesbosch en daar is veel natuur. Dan kon ze dus lekker los rennen. Maar het op en afstappen was ook niet altijd zo leuk, sommige steigers waren namelijk niet hond vriendelijk. Rare roosterachtige platen. Maar gelukkig heeft Chloe een hele sterke baas, die haar gewoon over de roosters heen kon tillen.
