Wederom terug in Wageningen, maar ditmaal is er niets ernstigs aan de hand. Vandaag mogen de drains eruit bij Sara. We gingen al voor dag en dauw op pad, want we hadden om half 9 een afspraak bij de chirurg. Er was mist voorspeld dus ik ging uit van lange file's. Toen we aan het einde van de A 18 kwamen, zag ik al dat het mis was. Ik kon nog net de afslag naar Didam pakken en ben binnendoor naar Duiven gereden. Vandaar de A 12 weer op. En zo hadden we de file's achter ons gelaten. Verder verliep de reis rustig en best voorspoedig. Af en toe was het inderdaad wat slecht zicht door de mist, maar ik reed rustig want ik was vroeg genoeg weggegaan van huis. We waren al vroeg in Wageningen, dus besloot ik eerst een wandelingetje door het bos te maken met Sara. Dat werd wel gewaardeerd door haar. Ze genoot van het bos, en ik liep te rillen van de kou, want het was om en nabij het vriespunt. Man oh man, wat moest ik weer wennen aan die wintertemperaturen. Maar Saartje had nergens last van en liep vrolijk door het stille bos. Na een half uurtje waren we weer bij de auto en reden we het laatste stukje naar de Wagenrenk. Sara liep rustig mee naar binnen, wat is ze toch een kanjer! Dr. Zaal kwam iets na ons binnen en groette Sara eerst en daarna mij. Zou hoort het ook! Vervolgens mochten we meekomen en moest Sara nog één keer op de behandeltafel. De drains werden verwijderd en ze mocht er weer af. Ze nam zelfs iets lekkers aan van dr. Zaal, dat is uniek, want meestal accepteert ze geen snoepjes van mensen die ze niet heel goed kent.
En nu zijn we weer lekker thuis. Vandaag is ook de laatste dag van de antibiotica kuur en na vandaag hoeft ze het mooie blauwe vest ook niet meer aan. Wat een heerlijk vooruitzicht allemaal. Vanaf morgen gaan we starten met de CBD olie en de Kurkuma capsules. En dan maar hopen dat het nog heel lang goed zal gaan met onze schat!
