Rooie rakker

Het is nog donker als mijn wekkertje afgaat. Kwart voor zeven, Jan draait zich nog even lekker om. Ik schiet in mijn spijkerbroek en trui en ga naar beneden. Eerst de hondjes naar buiten, daarna zelf pas naar het toilet. Om half acht roep ik Jan, hij moet zo weer even naar de huisarts. Samen drinken we koffie. Ik loop wat onrustig met het kopje in mijn hand voor het raam heen en weer. Zou ze het weten te vinden? Het is tien voor acht als de auto het pad op draait. Vandaag komt Brand een dagje bij ons spelen. Lies komt hem brengen en Imara komt hem vanavond weer ophalen. Brand springt enthousiast uit de auto en loopt zo met Lies mee door de poort. Eenmaal binnen de poort wordt hij overvallen door vijf dames.... pfff, dat is even schrikken. Maar stoer als hij is, herstelt hij al snel. Er wordt druk gesnuffeld en kennis gemaakt. Na nog geen vijf minuten is Brand druk aan het spelen met de dames Daentje en Wya. Zij vinden deze knappe jongeman helemaal geweldig. Dan laat ik Moos even los. In eerste instantie gaat dat helemaal goed, maar op een bepaald moment wordt Moos in de drukte omver gelopen, hij wordt hierdoor nijdig en vliegt een beduusde Brand aan. Pff, die blaffende cavia heeft wel lef. Als Lies afscheid neemt, heeft Brand geen tijd om haar uit te zwaaien, hij is op verkenning door de kamer. Kira en de Saartjes staan netjes in het raamkozijn om Lies te laten weten dat alles goed zal komen. Zodra de auto van Lies uit het zicht is, verplaatst de hele roedel zich weer naar de tuin. Het is een drukte van jewelste. Ook Sam laat ik er dan maar eens bij. Hij vindt die andere rode man wel interessant. De twee rooie rakkers maken kennis met elkaar en alles gaat perfect.

Van half negen tot half een wordt er heerlijk buiten gespeeld, de meiden krijgen er geen genoeg van en ook Brand heeft het ontzettend naar zijn zin. Ze rennen achter elkaar aan, springen tegen elkaar op en bijten lekker in elkaars billen en nek... ik heb voor alle zekerheid de halsbanden van de meisjes maar even af gedaan! We willen niet dat Brand met zijn tandjes in de kettinkjes blijft haken!

Als ze ruiken dat ik een eitje aan het bakken ben voor de lunch, komen ze één voor één de keuken binnen. Ik manoeuvreer handig om de Saartjes heen, tja daar ben ik inmiddels wel aan gewend. Als Jan en ik ons boterhammetje met gebakken ei gaan nuttigen, blijkt dat de tafel iets te laag is voor Brand. Of misschien juist precies goed in zijn ogen. Het is oppassen geblazen, want deze heer lust volgens mij alles.

Na het eten, hoop ik dat ze even rustig gaan liggen. Nou, vergeet het maar natuurlijk! Binnen kan je ook gewoon heerlijk spelen. Op de bank, over de salontafel en onder de eettafel door, het is een mooi parcours. Sara, Chase en Kira zijn inmiddels versleten en proberen een rustig plekje te bemachtigen, maar dat valt niet mee. Geen hoekje in de huiskamer is veilig voor de stoeiende jonge honden.

Wow, wat een bitch 

Goh kan je daar ook op zitten?

Als het tegen drie uur loopt bedenken we dat we moeten ingrijpen want ze blijven aan de gang. En het wordt nu toch eens tijd voor wat rust. Jan gaat naar de dierenwinkel en komt terug met een tas vol heerlijke rendierbotten, echt een kerstdelicatesse. En ja hoor dat werkt. De meisjes gaan in hun bench met het bot, en Brand duikt op de bank met zijn verrassing. Even hebben we rust.

Brand is een lekkere smulpaap, want zodra hij zijn eigen bot op heeft, gaat hij even een rondje lopen om te kijken of hij nog ergens een bot van een ander kan roven. Tja, Kira is de pineut. Nu is Kira nooit zo gek op botten, dus echt erg vindt zij het niet. Na een half uur waren de botten zo goed als op. Pfff, wat nu.... Nadat ze wat hadden rond gehummeld, kregen ze rond vier uur te eten. Brand heeft net als de meisjes een speciale bak zodat hij niet kan schrokken. Zodra we de bak pakten, wist hij al hoe laat het was. We hebben Brand maar even in de gang eten gegeven. Moos krijgt altijd binnen zijn eten en de rest in de keuken. Na het eten werd er weer even buiten gespeeld, Daentje en Brand dan wel te verstaan. Chase, Kira, Sara en Wyakin liggen ondertussen voor pampus in de woonkamer.

Doodmoe.....

Moos ligt in zijn bench (hij ligt daar zijn bot te bewaken) en Sam heeft een plekje op de bank opgezocht. Inmiddels lijkt Daentje ook moe te worden want het tweetal komt naar binnen. Aangezien er niemand meer met de mooie rooie wil spelen, onderzoekt hij maar even of een bal misschien uitdagend genoeg kan zijn. Maar hij heeft al snel door, dat een Saarloos zich niet echt kan vermaken met een bal.

Hmm, niet echt boeiend....

Na wat heen en weer draaien, gaat meneer eindelijk ook liggen. Hij slaakt een diepe zucht.... alsof hij nu pas merkt dat hij toch eigenlijk ook best een beetje moe is. Om klokslag half vijf, heerst er complete rust in huize Pols. Sssst, even van genieten!