zondag 11 oktober 2015

De grote vriendelijke reus is weer even in Silvolde

Pfffff, de tijd vliegt! Het is alweer meer dan een maand geleden dat ik een stukje op het blog schreef. Hebben we in die tussentijd niets beleefd met de honden? Hahaha, nou, met twee puppen in huis, ik dacht het niet.... Nee, we hebben genoeg beleefd en beleven nog iedere dag allerlei leuke en frustrerende avonturen, maar het probleem is, dat ik bijna geen tijd heb om er leuke verhaaltjes van te maken. Mijn werk, studie en de opvoeding van de pups vragen al mijn aandacht en tijd. Maar ik probeer even kort wat belevenissen  te beschrijven.

Zo zijn we op 20 september naar de AVLS clubdag geweest. Alle nesten van de laatste twee jaar werden even in het zonnetje gezet. Ons nest was compleet, hahaha, niet zo moeilijk met maar twee pups, maar toch. Vader Rigg, mama Sara, Django (Silva Amica's Amor Wahots) en Wyakin (Silva Amica's Amare Wyakin) waren allemaal van de partij. Het was een leuke familie reünie en natuurlijk hebben we daar nog veel meer mooie wolfjes en leuke baasjes gezien.




En natuurlijk ga ik nog iedere week met de pups naar school. Zowel Daenerys als Wyakin zitten nu op de basisschool, hahahaha. Dat wil zeggen, de puppylessen zijn geweest en we zitten nu in de beginnersklas. Daentje vindt het helemaal niks, naar school gaan, zij is het liefst schoolziek. Het spelen met de andere hondjes is wel leuk en ook het kroelen met de eigenaren van de andere hondjes doet ze graag, maar leren? Ho maar.... hihihi, ze lijkt wel wat op mij....
Wyakin daarentegen is een zeer ijverige student, ze is graag één van de beste van haar klas. Gaat voor de tien. Natuurlijk vindt ook zij het spelen met de andere hondjes erg leuk maar ze leert ook graag. Tja, en zo zijn we allemaal een beetje anders, gelukkig maar!



Natuurlijk kunnen de pups heerlijk kroelen en spelen met elkaar en met ons, maar zo af en toe tja, dan zijn er van die dingen. Jan heeft bijvoorbeeld pas een nieuwe mobiele telefoon, en tja.... die hadden ze te pakken gekregen....niet alleen het hoesje heeft bijtplekjes maar ook het telefoontje zelf heeft een sterretje in het beeldscherm.... hmmmm. Op zulke momenten denken wij natuurlijk ook, waar zijn we aan begonnen......
Maar al met al, gaat het zijn gangetje in huize wolvenstreken. Dit weekend hebben we maar liefst acht honden. Onze grote vriend Doerak, de vader van Daentje, is namelijk even een paar daagjes hier. We hebben wel eens eerder Doerak te logeren gehad, dus hij voelde zich gelukkig al snel thuis. Daentje vindt het helemaal geweldig, maar ook Wya speelt heerlijk met de grote vriendelijke reus. Hij is een echt vadertje, zo lief voor de pups. Maar ook ontzettend lief voor zijn zus Sara en de andere honden. Maar acht honden in mijn auto? Nee dat gaat niet passen! Gisteren hebben we dus maar besloten dat we in twee termijnen gingen wandelen. Eerst met de Saarloosjes naar de hei, daarna met de herders en teckels naar het bos. Zo hebben alle honden lekker kunnen genieten van een fikse wandeling met schitterend weer! 
Op de hei ontdekte Daenerys een grote zwarte raaf. Het dier vloog weg en Daentje vond het geweldig om er achteraan te rennen. Wyakin volgde haar voorbeeld en voor we het wisten waren de pups een heel eind bij ons vandaan. Wij roepen natuurlijk, maar ze leken Oost-Indisch doof! Doerak keek eens naar ons en besloot toen in te grijpen. Hij rende naar de pups (die al uit het gezichtsveld waren) en kwam even later rustig terug wandelen, met in zijn kielzog Daentje en Wya. Trots keek hij naar ons en natuurlijk hebben we hem netjes bedankt. Geweldig zo'n papa hond die zijn taak zo serieus neemt! Natuurlijk kwamen we ook andere honden tegen en dat ging allemaal prima. Ze hebben nog even lekker gespeeld met een Rodesian Ridgeback, tjonge wat was die hond snel. De grote vriendelijke reus heeft genoten op de hei. Maar hij mist zijn baasjes natuurlijk wel, dat merken we vooral in de avond. Tegen de schemer loopt hij eens naar het raam en kijkt verdrietig naar buiten. En als ik naar bed ga (ik slaap nu even beneden, zodat hij dicht bij mij kan zijn) piept hij even zachtjes en komt naast mijn bed staan. Ik kroel even achter zijn oor en beloof dat Fred en Yvon weer snel thuis zullen komen. Zou die grote lieverd mij begrijpen? Ik weet het niet. Hij heeft het best naar zijn zin hier en heeft veel afleiding door onze honden, maar morgen zal hij door het dolle zijn als hij weer lekker naar huis mag. 


Uhhh, Jan, waar ga jij naartoe?
Papa en dochter
Vier wolfjes in de tuin
Gerrie, waar ga je heen met Daenerys?
Blij op de hei!