Het is weer zaterdag en dat betekent met Daentje naar de hondenschool. Als ik mijn laarzen en bodywarmer aan doe, staan alle honden al bij me te springen. Ze weten dat ik met deze kleren iets ga doen met één of meerdere honden.... Alle honden vinden dat geweldig, behalve..... juist, Daenerys! Ze heeft zo'n ontzettende hekel aan autorijden dat niets haar kan motiveren om mee te gaan. Ze weet dat we met de auto naar het hondenveld gaan, dus als ze de kans krijgt, kruipt ze zo ver mogelijk weg als ze doorheeft dat het zover is. Maar goed, wat moet dat moet, dus Daenerys wordt aangelijnd en ik probeer haar stukje voor beetje mee te lokken naar de auto. Het gekke is, dat ze er, eenmaal bij de auto, zo inspringt. Het is maar een piepklein stukje rijden, minuut of tien en dan zijn we er al. Op het veld staat Tim de aussie al te wachten. Ik lijn Daentje af, maar spelen doet ze nooit gelijk. Ze is van die tien minuten auto al flink misselijk en moet echt altijd even bijkomen. Maar na een minuut of vijf komt ze dan toch los. Even later komt Fenna, een heerlijk druk hondje en Daentje is altijd gek op haar. De drie rennen en vliegen achter elkaar aan. Het is vandaag rustig, want de andere twee cursisten kunnen niet. Bijna privéles dus. Na de aandachtsoefeningen gaan we aan de slag met wat sprongetjes en balans oefeningen. Aan het eind van de les mogen ze weer even los en lekker spelen. Zodra het tijd is om naar huis te gaan, is alle plezier weer verdwenen. Naar de auto toe lopen duurt weer uren, met veel lokken en belonen voor iedere stap in de goede richting. Pffff, zo als ze erin zit plof ik neer achter het stuur.
 |
| Samen met Sandra laat Daenerys even zien dat ze het echt wel kan! |
 |
| Ook Tim wil even met Sandra werken. |
 |
| Fenna bekijkt het allemaal eens even goed. |
 |
| SELFIE.... |
Thuis rij ik de auto het pad op om de andere honden in te laden. We gaan even naar de hei. Het is een echte druilerige herfstdag, maar wel droog. De kleuren op de hei zijn schitterend. Van de regen en de wind hou ik niet zo, maar toch heeft de herfst ook zijn charme. De honden genieten van het stampen in de plassen en rennen in rondjes om ons heen. Het is niet al te druk, maar zo af en toe komen we een andere hondeneigenaar tegen. We maken het rondje niet al te lang, om te voorkomen dat we toch nat eindigen, de lucht ziet er af en toe behoorlijk dreigend uit. Eenmaal thuis is het etenstijd, nou ja, voor de honden dan. We hadden de stille hoop dat de dames daarna rustig zouden gaan liggen.... maar ja..... pups zitten nu eenmaal vol energie. Dan nog maar even stoeien en spelen in de tuin, gelukkig regent het nog steeds niet, maar de grond buiten is nog nat van andere regenbuien. Tja, dat is dus negatieve kant van de herfst, al die modderpootjes als de honden van buiten weer naar binnen komen. Ach, nou ja, als ze maar plezier hebben, morgen dweil ik wel weer.....
