Kalm aan...

Tja, in deze drukke tijden kom ik er niet altijd toe om een stukje op het blog te zetten. Kerstvakantie is hard werken, zeg ik altijd. Maar even een korte update dan maar.
Sam en Moos zijn weer lekker naar het kappertje geweest. Dat was hard nodig, vooral bij Sam, zijn blonde krullen zijn weer weg. Sam wil echter nooit op de foto, dus helaas geen mooi plaatje van hem, maar Moos daarentegen is een echt model, hahaha. Als Sam de telefoon of camera ziet, gaat hij er snel vandoor, is echt bijna onmogelijk om die goed op de foto te zetten.
Hier een voor en na foto, voor zover dat mogelijk was.....

Duidelijk voor......

Moosje weer helemaal super mooi!

Verder gaat het hier zijn gangetje, We zijn op eerste kerstdag voorlopig weer voor het laatst naar de hei geweest, want Kira is inmiddels loops. Tja, dan weer even 3 weken niet naar de hei, we willen al die reuen daar niet gek maken. Natuurlijk gaan we nog wel wandelen, maar dan  in het Iddinkbos waar het toch vaak wat rustiger is en we soms geen enkele hond tegenkomen. Of lekker rennen naast de fiets, maar dat is met de gladheid op dit moment ook even niet handig. Tijdens oud en nieuw blijven wij natuurlijk gewoon lekker thuis, Samen op de bank, nou ja, samen, met 6 honden dan.... Sam en Moos vinden het vuurwerk prachtig, staan het liefst voor het raam te kijken. Bass vindt al die herrie minder leuk. Kira en Sara geven er niet om en Chase? Tja, dat is voor ons nog een verrassing. We zullen het meemaken. Gewoon even afleiden met een balletje of snoepje als ze het te eng vinden helpt meestal wel.

Spannende tijden

Jazeker, hele spannende tijden. Onze dochter Wendy kan ieder moment bevallen. Dan ontmoeten wij voor het eerst onze eerste kleinkind. Een kleinzoon, dat weten we al.... En dan zit je echt zo bij je telefoon... kunnen we nog even dit of dat? Of durven we het niet aan, stel je voor dat er gebeld wordt en we direct weg willen....  Maar gisteren was het lekker weer en nog rustig bij dochterlief, dus zijn we toch nog even met de hondjes naar de hei gegaan. Hoewel het gisteren wel lekker weer was, was het op de hei nog behoorlijk nat van de afgelopen dagen. Maar dat vinden de herders natuurlijk alleen maar heerlijk. Chase had ook nog een balletje gevonden. Ze heeft het een hele tijd meegenomen, maar raakte het op een bepaald moment toch weer kwijt. Ach, ze heeft er in ieder geval lol mee gehad.

Hieperdepiep.......

Er is er 1 jarig hoera, hoera, dat kan je wel zien dat is Sara......
Tjonge, jonge, kleine meisjes worden groot. Vandaag is ons wolfje alweer 3 jaar geworden. Wat gaat de tijd toch snel. Natuurlijk moest het gevierd worden. Nu was het weer niet echt geschikt voor een fijne wandeling en gisteren waren we nog op de hei geweest, dus een ander feestje.
Sara mocht even lekker snoepjes zoeken. Hersenspelletjes noemen ze dat, nou ja, er hoefde niet diep nagedacht te worden, ze had de snoepjes zo te pakken.
Ook mocht Sara kiezen wat ze wilde trakteren en ze koos voor Tapas. Dat vonden de andere hondjes ook wel lekker hoor. Omdat het feestvarkentje gek is op zalm, moest dat natuurlijk ook bij de tapas. En een eitje en lekkere lamsworst van Prins. Al met al een geslaagde verjaardag. Ze kan er weer een jaartje tegenaan.

We zijn er nog...

Ja, ja, ik weet het. Het is alweer even geleden sinds het laatste verhaaltje op het blog stond. Zelf ben ik niet helemaal topfit en dus heb ik niet altijd de puf om wat te schrijven. Maar dat neemt niet weg, dat er natuurlijk wel gewandeld en getraind wordt met de hondjes. Inmiddels hebben we de benches weggehaald uit de woonkamer. De grote meiden hoeven er toch niet meer in. Maar Bass, tja, die moet helaas toch wel achter slot en grendel als wij weggaan. Als het mogelijk is, neem ik hem mee, maar als hij te lang in de auto moet blijven en het is te koud of juist te warm, moet hij toch thuis kunnen blijven. Dus is er een Bass proof bench de luxe gemaakt in de werkkamer. Maar liefst 2 meter lang bij 80 cm breed. Sam en Moos kunnen er dan gezellig bij. En nu maar hopen dat hij hier niet uitbreekt, hahahaa. Want die kleine Spanjaard kon dus gewoon uit de grote kamerbench van Kira uitbreken, hij kreeg zelfs de spijltjes los getrokken! En het deurtje verboog hij net zo lang, tot hij ertussen door kon wurmen....
Nou, dat wil ik hem in deze bench nog wel eens zien proberen, hahaha.....

Maar goed, nu er geen bench meer staat in de woonkamer, hebben we er drie mooi grote manden staan en 2 kleintjes. Mmmmm, je zou denken, de grote manden zijn voor Kira, Sara en Chase en de kleintjes voor Bass, Sam en Moos (ja ik weet het dan komen we er 1 te kort, maar de kleintjes liggen toch meestal op de bank). Nou, de hondjes denken daar toch iets anders over.....

Sinterklaas is ons huisje voorbij gegaan, gelukkig is hij niet gestopt... al dat gedoe met surprises en gedichten... Over een paar jaar als ons kleinhummeltje zo ver is dat hij in de Sint gelooft, dan gaan we het weer ouderwets vieren. Nee, geef mij maar de kersttijd. Maar daar moeten we nog even op wachten. Vandaag zijn we weer naar de hei geweest en het was weer prachtig weer, niet te geloven. Natuurlijk is de temperatuur aanzienlijk lager, maar het zonnetje scheen weer volop!
En dan nu nog gewoon een paar plaatjes van de wekelijkse wandeling op het Rozendaalse veld. Vinden ze natuurlijk altijd leuk.

Spring in het veld....

Ik heb een stokje gevonden!