Pootje baden

Vandaag was het toch weer genieten met het weer, of niet dan?? Tuurlijk het was hartstikke koud, maar met dat zonnetje erbij kon mijn dag niet meer stuk. Dus vanmiddag lekker met de hondjes gaan wandelen natuurlijk. We wilden nu eens ergens anders heen, dus besloten we een keer naar Stroombroek, Braamt te gaan. Eigenlijk mogen de honden daar niet los, maar dat schijn niemand te weten. Er is een ongeschreven regel dat tussen  1 oktober en  1 april de recreatieplas het eigendom is van alle (loslopende) honden uit de regio. Ach, zwemmen is voor mensen dan toch te koud (voor hondjes ook, dachten de dames.....) en ook lekker op het strand liggen is er niet meer bij dan. Dus, ideaal terrein voor een grote wandeling.

Sara moet altijd even wennen als we ergens nieuw zijn. Tja, je weet maar nooit wat je allemaal tegen kan komen. Luna, niet, die dendert gelijk overal in en op. Chloe had het ook enorm naar haar zin, maar gaat altijd een beetje haar eigen gang, bemoeit zich niet met de jeugd.
En Sam.... tja, helaas, die moest weer aan de lijn blijven. Het lukt hem toch nog maar niet om bij ons te blijven als hij los mag, dus tja.....
De dames konden lekker ravotten op de speelweides, graven in het zand op de strandjes en hoewel het water erg koud was, vonden de meisjes het toch leuk om pootje te baden, maar echt zwemmen, nee dat toch maar niet.

Op een druilerige dag voor de tv...

Tja, wat kan je nou eens gaan doen als het weer wat minder wordt. Mmmmm, t.v. kijken misschien. En dan het liefst een programma met hondjes. Cesar is altijd erg leuk, maar ook Martin Gaus met zijn Royal Canin Challenge doet het altijd goed. Sara kijkt er graag naar. Maar je ziet haar denken.
Waarom vinden die mensen die honden nou zo slim? Ze lopen als een robot op het machientje af, dan komt er een balletje uit die ze direct vangen. Pffff, dat kan iedere hond. En dan gaan ze 'm nog braaf terug brengen ook...... wat is daar nou leuk aan?????
Of dan dat agility.... beetje raar door paaltjes manouvreren, over een wipwap lopen en door een tunnel. Waarom zou je dat doen als je er gewoon met een vliegende vaart langsheen kan rennen??? Dat heet dus, moeilijk doen als het ook makkelijk kan, is toch niet logisch of wel dan????
Nee, dan de Saarloos, die is veel slimmer, natuurlijk kunnen die al die kunstjes ook, maar niet omdat de baas het zegt. Een Saarloos gebruikt zijn intelligentie alleen als hij dat nodig vindt!
En vandaag vindt Sara het niet nodig, vandaag is lekker t.v. kijk dag......

Nog even terug naar de hei, met Sam en Chloe

Vandaag zijn Jan en ik nog even teruggegaan naar de hei. Het zonnetje scheen zo mooi, daar wilden we nog even van profiteren. Maar wat een drukte op de zondagmiddag. Poeh, het lijkt alsof heel Nederland (behalve Thorgal, want die was in Scheveningen) daar zijn hond ging uitlaten. Zoveel mensen en kinderen (op kleine fietsjes) vond Sara wel een beetje eng. Maar ach, er was ruimte genoeg om er met een grote boog omheen te lopen. Voor Sam en Chloe was het één groot feest, tja die gaan met de Topdog wandelingen niet mee. Sam kan niet los en voor Chloe lopen we dan te snel. Vandaag hadden we ook een rustmomentje in gepland, toen werden de hondjes lekker geborsteld. Ook kwamen we het stel met de Galgo's van gisteren weer tegen, even gezellig mee staan kletsen. Ik heb een mooie foto van Chloe kunnen maken. Normaal gesproken is ze niet zo fotogeniek en dat is jammer want ik wilde al een tijd een mooie foto van haar. Nou, vandaag is het gelukt. Ook kwamen we mensen tegen die ook een Saarloos hadden gehad, leuk die herkenning. Verder regelmatig opmerkingen gehoord in de trant van "dat lijkt wel een wolf". Tja, dat blijft stiekem ook wel leuk. Tegen het eind van de wandeling begon de lucht te betrekken en toen we in de auto onderweg naar huis zaten, vielen er een paar spetters. Maar vlak bij huis begon de zon haar best alweer te doen.

 

 

proefexamen op de hei

Vandaag was het weer een ochtend topdog op de hei. En wel een heel belangrijk ochtendje! We hadden vandaag een proefexamen. Tja, jongens het gaat er nu om spannen. Marin mocht als eerste, zij had een Rodesian Ridgeback die ze moest observeren. Daarna was Margo aan de beurt met een Duitse herder die we zagen lopen. Tja, en daarna was ik. We kwamen een stel met een groot aantal Spaanse windhonden tegen. Galgo's om precies te zijn. Ik mocht het kleinere zwarte exemplaar beschrijven. Tja, het ras was mij dus wel bekend, een vriend van mijn zoon heeft er ook twee. Dit waren zoals te verwachten allen hondjes gered uit Spanje. De leeftijd van het hondje vond ik lastig te schatten, ik dacht een jaar of 3, maar ze was maar 1,5 jaar oud. Het was een teefje, dat is ook nog redelijk makkelijk te zien. Vervolgens dus het een en ander vertellen over de rasgroep, de rastypische eigenschappen, de levenservaring, dus iets over de (primaire en secundaire) socialisatie zeggen, iets vertellen over de sociale status, het temperament van de hond en  de opvoeding, tot slot  het gedrag beschrijven en interpreteren. Ach, het ging mij best goed af, al zeg ik het zelf. Ik was wel erg zenuwachtig. Je weet nooit welke hond je tegenkomt en of je er dus ook iets vanaf weet. Maar de Galgo kende ik dus een beetje en als je weet dat het een hond is die gered is, kan je vanzelf iets over  de levenservaring vertellen. Ik kreeg een 8,5 als cijfer en dat vind ik persoonlijk best goed. Dus best een beetje trots op mijzelf heb ik deze ochtend afgesloten. Volgende week nog één keer voor het "echie", maar ach, nu ben ik niet meer zo nerveus, dat gaat helemaal goed komen.
Toen ik vanmorgen in de auto stapte regende het en hoewel het overal schijnbaar regende, was het op de hei de hele ochtend droog. Pas toen we de auto weer in gingen, op weg naar huis, barstte de regen los. Wat een geluk hadden we weer met het weer!!!!

We kwamen een stel met Spaanse windhonden tegen.

Het zwarte exemplaar moest ik beschrijven... oortjes in de nek, staart halfhoog kwispelend.....

Lola had nog een stokje gevonden....

 

 

Tja, en hoewel het droog was, lag er toch veel water!

Lekker baggeren in het bos

Wat is het heerlijk herfstweer vandaag. Echt een herfstdagje naar het bos. Maar.... in het bos is het hier en daar nog een beetje nat, van de afgelopen regenachtige dagen. Luna is gek op baggeren, dus het werd een bagger wandeling. Ach, dat moet kunnen zo af en toe, nietwaar?

 

AVLS clubdag

Vandaag zijn we naar de AVLS clubdag geweest. Tja, we zijn wel geen lid, maar het leek ons toch leuk om eens te kijken. Toen we aankwamen, kwamen Yvonne en Fred ons al tegemoet lopen met Doerak. Wat leuk om die eens in het echt te zien, wat een kanjer is dat zeg. Sara en Luna, net uit de auto, waren erg druk maar Doerak verblikte of verbloosde niet en bleef hen kalm negeren. Hierdoor werden de dames ook wat rustiger en toen vond Doerak het wel goed dat ze even gedag zeiden. Prachtig toch, hoe die dieren dat zelf mooi regelen. Helaas gingen zij er net vandoor, dus weinig kunnen kletsen. Ze vertelde ons nog wel dat Henk Roos (van Odin en Shadow... wolf en herder in Helmond) net weg was. Jammer. Toen zagen we Francis, dat was ook weer even  leuk. Zij weet ook echt precies wie van wie is en wat broertjes, zusjes, neefjes of nichtjes zijn van elkaar. De vader van Sara, Wajang, was er ook. Verder was broer Remy er en nog een ander broertje en ook zusje Zsara hebben we ontmoet. Verder was het vooral mooi om al die wolfhondjes bij elkaar te zien, allemaal hetzelfde en toch allemaal anders. Jan was vooral gecharmeerd van de bosbruine variant, zelf vind ik wolfsgrauw mooier vooral met wat wildkleur, dat vind ik wat echter. Maar bosbruin is inderdaad ook wel erg mooi. Ik heb nog wel even gekeken of ik Ineke en Thorgal kon ontdekken of Marco en Eva met Zoran (Damon Draak Sawoduwhi) maar we hebben ze niet meer kunnen vinden. Misschien waren we wat aan de late kant, we kwamen pas om 14.00 uur aan. Jammer, volgende keer beter.

Sara en zusje Zsara en Luna in het midden.

Papa Wajang

Bosbruin ik ook wel erg mooi

Heeeee, puppies, leuk, daar ga ik mee spelen!!!

Weer even lekker op de hei

Vandaag was de derde bijeenkomst van Topdog op de hei. Normaal gesproken geef ik Sara altijd een half primatour tabletje (wagenziekte) als we langer dan 15 minuten in de auto zitten. Helaas was ik dat vandaag vergeten. Toen we aankwamen bij de hei was ze kleddernat van het kwijlen. Gelukkig was het daarbij gebleven en had ze niet gebraakt. Autorijden is toch nog steeds niet haar ding. Ze is zeker niet bang en vindt het ook niet erg om in de auto te springen. Ze associeert autorijden wel met leuke dingen. We gaan immers bijna altijd naar het bos of de hei. Maar toch, als ze geen tabletje krijgt, voelt ze zich duidelijk niet lekker. Maar goed, eenmaal op de hei, was ze dat ook weer snel vergeten.
Het was weer buitengewoon leerzaam en zinnig vandaag. Als we daar aankomen splitsen we de groep meestal in tweeën en gaan we ieder een andere kant op. Omdat we steeds met anderen in de groep zitten is de roedel dus ook steeds net even iets anders. Dat zorgt weer voor leerzame momenten. Hoe de honden op elkaar reageren en hoe de rangorde wordt bepaald, hartstikke mooi om te zien.

Vandaag moesten we weer net iets meer weten dan vorige week. We moesten van alles vertellen over ras, rasgroep, rastypische eigenschappen, maar nu ook karakter, vererfde eigenschappen, opvoeding, etc. Voor opvoeding is het natuurlijk van belang dat je niet alleen de hond observeert maar ook het baasje. Natuurlijk kan je nooit alles over een hond vertellen, vooral als het een hond is die je verder niet kent, maar toch is er van alles te ontdekken als je goed observeert. Ik had de eer om iets te mogen vertellen over de austalian cattle dog.... Pffff, tja, niet echt een ras waar ik bekend mee ben, maar al met al (en met wat hulp van Rob) kwam ik er toch aardig uit.
Het weer was wederom geweldig. Wat hebben we het tot nu toe goed getroffen. Volgende week slaan we een keertje over en we zien elkaar over twee weken weer. Ik kan nauwelijks wachten.

Australian Catlle Dog : Emmy




Australian Cattle Dog: Beer