dinsdag 13 september 2016

Afscheid van een grote kleine dame

Toen wij haar leerde kennen, was ze al een dame op leeftijd. Niet dat je daar ook maar iets van merkte trouwens. Ze was fit en prachtig, haar vacht golfde en glansde in de zon. Vriendelijk maar ook duidelijk. Ze liet zich het kaas niet van haar broodje eten. Doerak, veel groter, had het grootste respect voor haar. De grote kleine dame zagen wij tijdens de gezellige wandelingen en bezoekjes aan Yvonne en Doerak. Vrolijk en parmantig trippelde zij tussen de wolfhonden, teckels, herder en Spaanse opvangers. Waar al die andere honden alleen maar oog hadden voor elkaar, was Sproetje altijd gericht op maar één ding, Yvonne, haar vrouwtje. Waar Yvonne ging, ging Sproet. Niet opdringerig, niet vervelend, maar wel duidelijk. Wat Yvonne ook deed, en met welke hond zij ook bezig was, Sproet was erbij. Rustig, observerend wat het vrouwtje allemaal deed. Ze vond het allemaal goed, maar wilde het wel graag goed in de gaten houden. Veel foto's van haar hebben we niet, maar op die paar plaatjes zie je duidelijk wat ik bedoel. De band tussen Yvonne en Sproet was intens, heel intens.
Op een dag merkte wij dat Sproetje echt ouder werd. We zagen het niet zozeer aan haar, maar we merkte het vooral door haar afwezigheid tijdens de gezamenlijke wandelingen. Het werd haar allemaal een beetje te veel. Zoveel grote jonge honden, die over elkaar duikelden en struikelden. Nee, Sproet bleef liever thuis, in haar eigen veilige omgeving, heerlijk rustig. En dat was goed.
Al even wisten we dat het niet zo goed ging met het dametje. Er werd liefdevol voor haar gezorgd, maar zonder haar bloot te stellen aan allerlei laatste redmiddelen en nare onderzoeken. Ze mocht haar eigen tijd nemen voor het afscheidsproces.
Maar toen ik het app-je kreeg, was het natuurlijk toch onverwacht....
Lieve Sproet, echt afscheid hebben we niet kunnen nemen, maar het is goed zo....
Je zult enorm gemist worden, door mens en dier...
Maar je hebt een heerlijk leven gehad en nu is het tijd voor de vrijheid achter de regenboogbrug...
Lieve Sproet, het ga je goed...... run free.....