 |
| Mooi groen gazonnetje |
 |
| Totdat........ |
 |
| Hondjes, grrrrr...... |
Ooit hadden we een mooie
tuin. Toen we net in de Achterhoek kwamen wonen vonden we het heerlijk om te
tuinieren. We hadden dan ook een leuke tuin. Een stukje groentetuin en een
behoorlijk aantal druivenplanten. Jan vindt het leuk om zelf wijn te maken. Met
de komst van Sam werd het al lastiger om de schoonheid van de tuin te behouden.
Een teckel graaft nu eenmaal graag. Maar het is niet zo’n groot hondje dus de
gaten zijn ook nog te overzien, een schep aarde erin en je ziet er niets meer
van. Desalniettemin hielden we hem goed in de smiezen als hij de tuin in ging.
Met de komst van Sara is het hopeloos. De gaten zijn al vele malen groter, want
ook zij is gek van graven, maar daarnaast vindt ze het ook een feest om planten
te slopen en uit de grond te trekken. Zelf het appelboompje moest het ontgelden, het lag afgeknaagd naast het "reststukje" dat nog in de grond zat. Saar ernaast met een blik van: " Goed hè, dat heb ik even gedaan". GRRRRR.
Van de tuin is niets meer over dan een
trieste aanblik, hoewel de honden het daar natuurlijk niet mee eens zijn. Die
vinden de tuin geweldig, een groot speelparadijs. Pffff.
Maar we geven niet op,
natuurlijk gaan we weer opbouwen. Er zal een degelijk hekwerk moeten komen dat
de tuin in twee delen splitst. Een deel voor de druiven en een deel voor de
honden. In ieder geval hebben we al een nieuw appelboompje. Deze keer alvast met een stukje gaas eromheen. En nu dus maar hopen dat de natuur de schade wil en kan herstellen.
 |
Waarom nou gaas eromheen,
zouden ze mij niet vertrouwen? |
Maar toch blijf je van ze
houden hè….
 |
| Ja hoor, geef ons maar weer de schuld... |
 |
| Wij hebben het altijd gedaan.... |
