vrijdag 8 maart 2013

Sara zielepootje

Tja, leuk zo'n nieuwe ren. Maar, wat er gebeurd is weten we niet, maar gisteren liep Sara ineens mank. Haar linkerachterpootje trok ze op, ze wilde er niet op staan. Mmmmmm, wij kijken en nog eens kijken, maar op het eerste gezicht niet veel te zien. Nu weten we dat Luna nog al eens de neiging heeft om in de achterpoten van Sara te bijten, dus gespeurd naar kleine wondjes maar niets te zien. Nou, maar eens even aankijken, misschien heeft ze zich verstapt. Maar vandaag liep ze nog op drie pootjes. Ze was ook een beetje zielig, bleef veel liggen. Luna en Sam hadden lol in de ren, maar Sara zat er maar een beetje bij......
Het leek er toch op dat het linkervoetje wat opgezet was. Dat was niet waar we op gehoopt hadden, dus toch maar een afspraak bij de dierenarts gemaakt.
Toen we daar vandaag om 16.30 uur aankwamen leek het er ineens op dat het "over" was, door alle spanning van de dierenkliniek kon ze ineens weer op haar pootje staan, maar dat was van korte duur. Nee, het was toch wel menens. We hadden Luna meegenomen voor psychisch support en dat was een goed idee geweest. Luna ging rustig in de wachtkamer liggen en dat kalmeerde Sara ook.
Toen we naar binnen mochten ging ze eerst op de weegschaal Ze weegt 31,8 kilo. In eerste instantie dacht de dierenarts aan haar knie, maar hij zag al snel wat wij ook hadden ontdekt. Haar linkervoetje was wat dikker en als hij eraan kwam vond ze dat niet prettig. Toch moest hij natuurlijk even voelen of er niets gebroken was. Daar leek het niet op, dus het zal om een kneuzing gaan dacht de dierenarts. Maar het kan ook wel een kleine infectie zijn. Hij vond het wel raar dat we dan helemaal geen wondje konden vinden, maar voor alle zekerheid toch antibiotica en pijnstilling. Dit weekend een beetje rustig aan doen en dat zou het maandag toch echt beter moeten zijn. Nou, maar hopen dat het zo is! Toen we weer thuiskwamen was Sara versleten, tja, het was ook wel erg spannend allemaal!


Ze was ook een beetje zielig

 Sara zat er maar een beetje bij......

Toen we weer thuiskwamen was Sara versleten