woensdag 6 juni 2012

Sara's groeiboekje

Zo, Sara is nu dus 6 maanden oud. Een half jaar. Tijd om weer eens te wegen en te meten.

Bij de dierenarts is ze gewogen en daar was ze 22 kilo. Als ik haar schofthoogte zo goed en zo kwaad als het gaat meet, kom ik op ongeveer 57 cm. Ze heeft een behoorlijk tijdje  last gehad van rode en vieze oogjes, toch wat ontstoken, maar met een zalfje van de dierenarts was dat zo over. De dierenarts maakte zich ook een beetje zorgen om haar ondertandjes, haar hoektanden staan iets te ver naar binnen. Beugeltje???? Nou, we gaan het eerst maar proberen om spelenderwijs wat ruimte te maken. Zij moet dan een balletje vasthouden en ik trek dat dan van links naar rechts. Leuk hoor, zo’n trekspelletje, maar het verveelt snel, dus lang houdt ze het niet vol. Ik wacht maar af wat er gebeurt, volgens mij komt het vanzelf wel goed. En anders, toch dat beugeltje. Ze heeft inmiddels alle prikken inclusief kennelhoest en rabiës. Tja, de bedoeling is dat Saartje meegaat op vakantie. Dat wordt lachen in de auto….. Dat gaat nog altijd niet goed. Kwijlen en soms ook nog wat overgeven. Af en toe gebruik ik een primatour tabletje, dat wil wel wat helpen. Maar dat wil ik natuurlijk ook niet steeds doen. We hebben dus besloten dat Luxemburg wel ver genoeg is voor zo’n eerste keer. En ach, dat is toch een prachtig vakantieland!
SSSSSST, ik slaap!
Slapen kan tegenwoordig al zonder de bench, ze loopt soms nog wel even door het huis maar nestelt zich toch vrij snel op haar plekje naast ons bed op de grond. Handig als je ’s nachts naar het toilet moet, dan breek je, je benen bijna over haar. Maar ach, zij slaapt gewoon door hoor. Zo heel af en toe probeer ik wel eens wat ze doet als ze los “alleen thuis” mag blijven. Tja, en dan kijkt ze mij dus helemaal na. Wel een schattig gezicht zo, die twee koppies die je volgen tot je uit zicht bent. Maar dat doe ik alleen als ik niet langer dan 10 minuutjes weg ben.

Als ik langer weg ben zit ze nog wel in de bench. Tja, helemaal vertrouwen doe ik haar toch nog niet. Pas had ze het voor elkaar om het bedje van Chloe door de tralies van haar bench te trekken zodat ze het lekker kon slopen. Arme Chloe, die vond dat natuurlijk maar niets. Nu hebben we het bed van Chloe maar iets verder van de bench gezet.
Heeee, waar ga je nou naartoe????